ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΒΟΡΕΙΟ ΚΟΡΕΑ

Η απεργία είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε εργαζομένου. Είναι δικαίωμα συνταγματικά καθιερωμένο. Η απεργία αποτελεί μέσο έκφρασης του δικαιώματος της συνδικαλιστικής ελευθερίας. Οι διαδηλώσεις είναι και αυτές δικαίωμα του κοινωνικού συνόλου. Όλα τα παραπάνω όμως πρέπει να λαμβάνουν χώρα μέσα σε κάποια όρια, διότι εκεί που τελειώνει η ελευθερία μας αρχίζει η ελευθερία του συμπολίτη μας. Το σύνταγμα της χώρας μας που όλοι μας οφείλουμε να το σεβόμαστε και να το τηρούμε κατοχυρώνει την κοινωνική ευημερία και γαλήνη. Το ζήτημα όμως είναι πως από το 1974 η «γενιά του Πολυτεχνείου» φρόντισε να το κάνει κουρελόχαρτο πολλάκις και να το ερμηνεύει όπως την συμφέρει αναλόγως της περίστασης. Η ατιμωρησία είναι το κύριο χαρακτηριστικό για την σημερινή κατάντια της πατρίδας μας και της κοινωνίας μας. Επιβάλλεται, πρώτα ως άτομα και δευτερευόντως σαν κοινωνία να μάθουμε να πειθαρχούμε στους θεσμούς και σκεπτόμαστε πάντα το συλλογικό συμφέρον και όχι αυτό της συντεχνίας μας, του επαγγελματικού μας κλάδου. Είναι αδιανόητο λόγου χάρη, να επιζητούμε την περιβόητη ανάπτυξη και μάλιστα να προσδοκούμε τα μέγιστα από τον τουρισμό και οι ελεγκτές των αεροδρομίων να απεργούν μες το κατακαλόκαιρο. Είναι απαράδεκτο, να θέλουμε να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις όταν ασκούμε διαρκή κριτική στο «κακό» ξένο κεφάλαιο και καλούμε τους εργαζομένους σε ανυπακοή και αντίδραση και όχι σε εργατικότητα.

Ασφαλώς και οι εργαζόμενοι έχουν δικαιώματα, έχουν όμως και υποχρεώσεις σε μια συντεταγμένη πολιτεία. Και όταν αυτές τις υποχρεώσεις δεν τις τηρούν τότε πρέπει να τιμωρούνται όπως προβλέπει η νομοθεσία, άμεσα και αποτελεσματικά. Πάνω από 41 ξενοδοχεία έκλεισαν στο κέντρο της πρωτεύουσας εξαιτίας της άσχημης εικόνας του κέντρου, που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Ισλαμαμπάντ και Καμπλούλ, με χιλιάδες λαθρομετανάστες και αναρχικούς που φροντίζουν σε κάθε διαδήλωση να αμαυρώνουν με τον χειρότερο τρόπο της χώρας που γέννησε τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Απώλειες που φτάνουν τα 10 εκατ. ευρώ προέκυψαν τον Ιανουάριο, σύμφωνα με τον «Τύπο της Κυριακής». Να σημειωθεί ότι τον Οκτώβριο του 2010 η σημερινή επικεφαλής του ΔΝΤ και τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ είχε δηλώσει ότι οι επιπτώσεις των απεργιών στη γαλλική οικονομία κυμαίνονταν μεταξύ 200 και 400 εκατ. ευρώ ημερησίως. Ποιος τουρίστας θα επιλέξει ως τόπο διαμονής του, ξενοδοχείο που βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος που σε κάθε διαδήλωση η περιοχή γίνεται πεδίο μάχης; Και επειδή απλούστατα δεν θα έρθει κανείς τουρίστας αυτό το ξενοδοχείο θα κλείσει. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών τα καταστήματα σε κάθε γενική απεργία έχουν πτώση τζίρου 75% και η πτώση του τζίρου συνεπάγεται λιγότερα έσοδα εκ του ΦΠΑ στα ταμεία του κράτους. Αξίζει να αναφερθεί το Ιταλικό παράδειγμα πως ο δήμαρχος της ιταλικής πρωτεύουσας επέβαλε απαγόρευση των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας στο ιστορικό κέντρο μέχρι τις 18 Νοεμβρίου, υπό το φόβο επανάληψης των επεισοδίων από «αγανακτισμένους» και κουκουλοφόρους. Παράλληλα ωστόσο αποφασίστηκε να επιτρέπονται οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας (χωρίς πορεία) σε μία σειρά από πλατείες, όπως η κεντρική Εσέντρα, του Αγίου Ιωάννη του Λατερανού και του Λαού. Να τονιστεί πως τα συνδικάτα παρά τις όποιες αρχικές τους διαφωνίες συμφώνησαν με τα CISL και CGIL επεσήμαναν ότι δεν είναι δυνατόν να περιορίζεται το δικαίωμα στη διαδήλωση, ενώ το UIL εμφανίστηκε διαλλακτικότερο, αποδεχόμενο ότι δεν περιορίζεται η ελεύθερη έκφραση και ότι οι πορείες μπορεί να απειλήσουν τη δημόσια τάξη. Για την ακρίβεια των γεγονότων, η συνδικαλιστική οργάνωση Uil, δια στόματος του γραμματέα της, Λουίτζι Αντζελέτι, εκτιμά, αντιθέτως, ότι «η απόφαση του δημάρχου δεν περιορίζει την ελεύθερη έκφραση και τις διαδηλώσεις, διότι οι πορείες ,μπορούν να προκαλέσουν και προβλήματα στην δημόσια τάξη».

Στα γεγονότα του 2008 όπου η Ελλάδα κατακάηκε εξαιτίας ταραξιών που είχαν σαφή πολιτική και ιδεολογική ταυτότητα όπως και καθοδήγηση. Στην Αθήνα ζημιές υπέστησαν 435 επιχειρήσεις (37 με ολοσχερή καταστροφή), συνολικού κόστους 50 εκατομμυρίων ευρώ. O Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης αναφέρθηκε σε 88 επιχειρήσεις που υπέστησαν καταστροφές στην πόλη, από τις οποίες 10 καταστράφηκαν ολοσχερώς. Το συμπέρασμα είναι πολύ απλό μια απεργία έχει τις ακόλουθες συνέπειες:

• Διακόπτεται η παραγωγική διαδικασία, άρα και το προϊόν που προσφέρεται είναι μειωμένο.

• Υπάρχουν αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις σε κλάδους που δεν βρίσκονται σε απεργία. Ενδεικτική είναι παλαιότερη μελέτη της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ).

• Μειώνονται τα έσοδα του κράτους.

• Δημιουργείται αρνητικό κλίμα στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές

• Αμαυρώνουμε την εικόνα της χώρα στο εξωτερικό.

Να σημειωθεί ότι η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) είχε καταγράψει πτώση στις εισπράξεις από τις εξαγωγές αγαθών (εκτός καυσίμων και πλοίων) κατά 0,3% τον Οκτώβριο του 2010 σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2009, σε αντίθεση με την ανοδική τάση των προηγούμενων μηνών (τον Σεπτέμβριο είχαν αυξηθεί κατά 6,2%). Την εξέλιξη αυτή η ΤτΕ την είχε αποδώσει στις δυσμενείς επιπτώσεις που είχε η απεργία των ιδιοκτητών φορτηγών αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης τον Σεπτέμβριο του 2010. Η απεργία όπως προανέφερα είναι δικαίωμα όταν όμως τα αρμόδια δικαστικά όργανα αποφαίνονται πως είναι παράνομη τότε πρέπει να σταματά εν ριπή οφθαλμού. Το κατάληψη οποιουδήποτε δημόσιου χώρου απαγορεύεται, η δε διαδήλωση είναι ανάγκη να γίνεται μέσα σε κάποια όρια. Η κείμενη νομοθεσία ορίζει τα ακόλουθα: «1.Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα όπως συνέρχονται ησύχως και αόπλως, ως νόμος ορίζει.» Ούτε με ξύλινα κοντάρια, ούτε με πέτρες ούτε με εμπρηστικές ύλες. Είναι απαράδεκτο τα μπλοκ των αναρχικών να μην ελέγχονται αφού μόνον αόπλως δεν συνέρχονται.

Ανακεφαλαιώνοντας, το συμπέρασμα που εξάγεται είναι πρέπει όλοι μας να βλέπουμε πρώτα το συλλογικό συμφέρον και έπειτα το ατομικό όφελος. Εάν θέλουμε να λεγόμαστε μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα πρέπει να μην βλέπουμε μόνον τα όσα μας συμφέρουν αλλά όλα τα τεκταινόμενα. Η χώρα μας έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις και αυτές πρέπει να πραγματοποιηθούν για να βγούμε από τον βούρκο.