Δελτίο Τύπου της Σοσιαλιστικής Δύναμης – Τι περιλαμβάνει, πώς αξιολογεί τα νομοσχέδια, τι προτείνει

Μετά την αιφνιδιαστική δημοσίευση της «Χάρτας» -όπως ονομάστηκε από τη διακύρηξη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας- στάλθηκε και το πρώτο δελτίο τύπου της Σοσιαλιστικής Δύναμης.

Το δελτίο τύπου περιλαμβάνει αξιολόγηση των νομοθετημάτων των Υπουργών, χωρίς να λείπει το οξύ, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, ύφος. Πιο συγκεκριμένα το νομοσχέδιο των Οικονομικών χαρακτηρίστηκε «μετριοπαθές», ενώ προαναγγέλθηκε τροπολογία για τον χωρισμό Εκκλησίας- Κράτους, καθώς και μια σειρά πιο ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων. Το Σχέδιο Συνθήκης Ελλάδας- ΗΠΑ αντιμετωπίστηκε με προβληματισμό, ιδίως στον τομέα των παραχωρήσεων που η Ελλάδα προτείνει προς όφελος των ΗΠΑ, χωρίς ωστόσο να εκδηλώνεται σφοδρή αντίθεση με το «πνεύμα» που προωθεί. Το νομοσχέδιο, τώρα, για την Παιδεία προκάλεσε θετικές εντυπώσεις στον ευαίσθητο τομέα της πανεπιστημιακής ασφάλειας, χαρακτηρίστηκε ωστόσο «άτολμο και φοβικό», στο ακανθώδες ζήτημα των παρατάξεων στα ΑΕΙ. Τέλος, το έντονα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο Δημόσιας Τάξης, με σκοπό την πάταξη των τρομοκρατικών οργανώσεων «Αγώνας για την Ελευθερία και την Πατρίδα» και «Ένοπλη αντίσταση Επαναστατικών φρονημάτων», σήκωσε θύελλα αντιδράσεων στη Σοσιαλιστική Δύναμη. Επιλέχθηκαν βαρείς χαρακτηρισμοί, όπως αναφορές σε «κρατική τρομοκρατία», και υπόνοιες για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατοχυρωμένων από το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις.  Οι σοσιαλιστές δήλωσαν επί της αρχής αντίθετοι στο νομοσχέδιο, χρησιμοποιώντας σωρεία νομικών και θεωρητικών επιχειρημάτων.

Αναλυτικά το Δελτίο Τύπου:

Παρακάτω παρουσιάζεται η αρχική θέση των βουλευτών της Σοσιαλιστικής Δύναμης επί των νομοσχεδίων που δημοσίευσαν οι Υπουργοί. Αφού, λοιπόν, πρώτα τους ευχαριστήσουμε για το έργο τους θα προχωρήσουμε σε μια περαιτέρω ανάλυση των θέσεων μας επί των νομοσχεδίων.

Αρχικά θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών είναι αρκετά μετριοπαθές και κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Φυσικά επιδέχεται αρκετών τροποποιήσεων και προσθηκών, ώστε να καλυφθούν άμεσα και μείζονος σημασίας κενά όπως οι οικονομικές σχέσεις Εκκλησίας – Κράτους, αλλά και οι δαπάνες για την Άμυνα. Κατά την προσωπική κρίση του τομεάρχη μας, κ. Κωνσταντή, μελανό κομμάτι του συγκεκριμένου σχεδίου είναι οι απολύσεις εκπαιδευτικού προσωπικού, δεδομένου ότι υπάρχουν ήδη αρκετές ελλείψεις και εάν ψηφισθεί το συγκεκριμένο άρθρο θα κλιθεί η πολιτεία να αντιμετωπίσει ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα. Επίσης είναι παράδοξο ότι ενώ το συγκεκριμένο σχέδιο θεωρείται ότι είναι ο φάρος ρήξης με το παρελθόν, δεν επιχειρούνται βαθιές διαρθρωτικές τομές όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων αλλά και η απελευθέρωση του ενεργειακού τομέα. Εμείς, ως Σοσιαλιστική Δύναμη βαδίζοντας στο δρόμο της μεταρρύθμισης με κέντρο τον πολίτη και την κοινωνία θα αγωνιστούμε προκειμένου όλα τα φλέγοντα ζητήματα να τεθούν επί τάπητος και να επιχειρηθεί επιτέλους η μεγάλη αλλαγή. Αυτό σημαίνει: μεταμόρφωση της Ελλάδας σε χώρα δυναμική και εξωστρεφή, με αναπτυξιακή αιχμή τις σύγχρονες δυνάμεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας,  πολιορκητικό κριό τη βιομηχανία και με αξιακή βάση το τρίπτυχο: οικονομική ελευθερία – κοινωνική δικαιοσύνη – σύγχρονη παιδεία.

Αναφορικά με το Σύμφωνο Ελλάδας-ΗΠΑ η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Σοσιαλιστικής Δύναμης κατανοεί την κρισιμότητα της υπάρχουσας κατάστασης και θέλει να εκφράσει τον προβληματισμό της για την εξέλιξη της, υπενθυμίζοντας την ανάγκη για κατευνασμό και την διεξαγωγή ουσιαστικού διαλόγου από όλους τους πολιτικούς φορείς.

Με γνώμονα μας πάντα το συμφέρον και τη προστασία του ελληνικού λαού, αλλά και του Ελληνισμού σε  οικουμενικό επίπεδο, θεωρούμε ότι το Σύμφωνο μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ μπορεί να αποτελέσει μια πρώτη βάση μέσω της οποίας μπορεί να επιτευχθεί η οριστική επίλυση του Κυπριακού ζητήματος. Πρέπει όμως να εκφράσουμε τον έντονο προβληματισμό μας για αρκετές πτυχές του Συμφώνου, ειδικά όσον αναφορά ανταλλάγματα που ζητούνται από την πλευρά των ΗΠΑ στο πρόσωπο της Ελλάδας και αφορούν ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και διασφάλισης εθνικών συμφερόντων.

Ως Σοσιαλιστική Δύναμη, επιζητούμε τη προώθηση μιας οριστικής συμφωνίας η οποία θα οδηγήσει στην, όσο το δυνατόν, αποτελεσματικότερη διευθέτηση του ζητήματος, χωρίς όμως να υπερβεί διακριτές γραμμές, που θα πυροδοτήσουν  αλυσιδωτές εκρήξεις στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας μας και πόσο μάλλον θα  επηρεάσουν αρνητικά την ήδη ταραγμένη εσωτερική της κατάσταση.

Το νομοσχέδιο των Μορφωτικών Υποθέσεων, τώρα, κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Είμαστε ικανοποιημένοι που δεν τίθεται θέμα αστυνομικής παρουσίας εντός του πανεπιστημίου αλλά προκρίνεται μια λύση ενός σώματος ασφαλείας. Είναι μια πρόταση που ελπίζουμε πως θα αποτελέσει βάση συνεργασίας όλων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων.  Κατά τις εργασίες της επιτροπής θα υπάρξουν προτάσεις μας για την ρύθμιση μικρών ζητημάτων. Αναφορικά με το θέμα των παρατάξεων το νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από ατολμία και φόβο. Στην ουσία προσπαθεί να διαχειριστεί και όχι να υπερβεί το πρόβλημα. Παρόλα αυτά η Σοσιαλιστική Δύναμη έχει ήδη συντάξει μια πρώτη δέσμη προτάσεων για την οριστική διευθέτηση του ζητήματος εντός των πανεπιστημίων.

Τελευταίο, εθελούσια, αφέθηκε το νομοσχέδιο Δημοσίας Τάξης. Το εν λόγω νομοσχέδιο, λοιπόν, μας βρίσκει επί της αρχής αντίθετους ως Σοσιαλιστική Δύναμη. Ξεκαθαρίζουμε ότι στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις μεταρρυθμίσεις που αφορούν την πρόληψη και την πάταξη των τρομοκρατικών φαινομένων που απειλούν την κοινωνία. Ωστόσο μία σοβαρή αντιμετώπιση της τρομοκρατίας δεν μπορεί να γίνεται ευκαιριακά αλλά  πάντα με αίσθημα δικαίου, με γνώμονα τα ίδια τα θεμέλια του ποινικού δικαίου και με ακρογωνιαίο λίθο την αρχή της συνταγματικής νομιμότητας. Δεν υπάρχει κράτος όταν δεν υπάρχουν νόμοι και θεσμοί που να το καθορίζουν.  Έτσι σε συμφωνία με τους υπόλοιπους Βουλευτές ετοιμάζουμε προτάσεις ρεαλιστικές με γνώμονα τόσο τους θεσπισμένους κανόνες δικαίου που διέπουν την ελληνική κοινωνία όσο και τα θεμελιώδη δικαιώματα του Ανθρώπου όπως επικράτησαν από τον Διαφωτισμό μέχρι και σήμερα.  Ειδικότερα: Η ισόβια κάθειρξη σε μια σειρά εγκλημάτων παραβιάζει τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας ενώ παράλληλα δείχνει μια σύγχυση στο μυαλό του Υπουργού σχετικά με τα προστατευόμενα έννομα αγαθά καθώς αντιμετωπίζεται με το ίδιο τρόπο η διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης και η απειλή εις βάρος δικαστικού λειτουργού προς αποφυγή δίωξης . Επιπλέον, η δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας σε μία βραχονησίδα του Αιγαίου αποτελεί πρωτοφανές μέτρο που μας βρίσκει θεμελιωδώς αντίθετους. Η δημιουργία τέτοιων απομονωμένων φυλακών προσκρούει σε σωρεία διατάξεων ελληνικού και κοινοτικού δικαίου ενώ παράλληλα η απομόνωση των βαρυποινιτών δε συντελεί στον σωφρονισμό τους και στην ομαλή επανένταξή τους στην κοινωνία μετά την αποφυλάκισή τους αλλά πολύ πιθανόν να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.  Αναφορικά με τα άρθρα 11 και 12 του νομοσχεδίου είναι απορίας άξιον πώς γίνεται να δίνεται τέτοια εξουσία παραβίασης δικαιωμάτων των θεωρούμενων ως «ύποπτοι», τη στιγμή που σήμερα τέτοιας εκτάσεως εξουσία δεν ενυπάρχει ούτε σε εκείνους που έχουν το status του κατηγορουμένου. Περαιτέρω, η δημιουργία βάσης παρακολούθησης με εξουσιοδότηση μάλιστα στον υπουργό να κρίνει τους «στόχους» είναι μέτρο που ουσιαστικά παραβιάζει δικαιώματα όπως η ελευθερία του ατόμου και το δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας και δίνει την αίσθηση μιας κοινωνίας ελέγχου, μαζικής επιτήρησης και παρακολούθησης των όψεων της προσωπικής και κοινωνικής ζωής των πολιτών, επεμβαίνοντας ανά πάσα στιγμή χωρίς σεβασμό θεμελιωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Δεδομένης της εκ θεμελίων αντίθεσης μας με το νομοσχέδιο της Δημόσιας Τάξης και της παράλληλης αγανάκτησης μας για τις ρυθμίσεις που προωθούνται μέσω αυτού θα επεκτείνουμε τις σκέψεις μας πιστεύοντας ακράδαντα ότι το ζήτημα δεν είναι πρωτίστως ιδεολογικό αλλά θεσμικό και νομικό.

Αρχικά από ηθικοπολιτική-φιλοσοφική σκοπιά το γεγονός ότι η δημόσια τάξη κρίνεται ως έννομο αγαθό σε υπέρτερη θέση από τις ελευθερίες των πολιτών γυρίζει την κοινωνία σε εποχές προ του Διαφωτισμού, όπου η έννοια της “πόλεως” δεν άφηνε κανένα περιθώριο για αυτονομία του ατόμου. Η κοινωνία από τον Hobbes και πέρα (Locke, Rousseau, Γαλλική Επανάσταση) θεωρεί ότι το άτομο διαθέτει έναν πυρήνα προσωπικής αυτονομίας, που είναι ανεκχώρητος. Ωστόσο η φιλοσοφική σκοπιά δεν είναι ο μοναδικός σκόπελος του εν λόγω νομοσχεδίου. Μεγαλύτερο εμπόδιο αποτελεί η πρωτοφανής αντίθεση του με τα ίδια τα θεμέλια πάνω στα οποία δομήθηκε το Ποινικό Δίκαιο. Δηλαδή:

Το ποινικό δίκαιο αποτελεί κοινωνική κατάκτηση στα χέρια των λαών της γης. Η σπουδαιότερη λειτουργία του παράλληλα με την προστατευτική των έννομων αγαθών και την επιβολή της κυρίαρχης κοινωνικής ιδεολογίας είναι εκείνη της εγγυητικής λειτουργίας. Σύμφωνα με τη λειτουργία αυτή, το ποινικό δίκαιο αποτελεί το μέτρο ελευθερίας των πολιτών κάθε ευνομούμενης πολιτείας. Έπειτα το ποινικό δίκαιο έχει δημόσιο χαρακτήρα καθώς διαμορφώνει το ‘δέον’ και τελικά την κοινωνική ζωή και ιδεολογία.
Το ποινικό φαινόμενο αποτελείται από τρία στοιχεία:

1. τα κοινωνικά αγαθά
2. το έγκλημα ως προσβολή των αγαθών αυτών
3. την ποινή ως απάντηση της οργανωμένης κοινωνίας σε αυτή τη προσβολή

Όσον αφορά στο πρώτο στοιχείo, κοινωνικά αγαθά λογίζονται τα αντικείμενα του εξωτερικού κόσμου, αντιληπτά με τις αισθήσεις ή τις φυσικές ή κοινωνικές ιδιότητες αυτών των αντικειμένων. Από αυτά τα αγαθά, ως έννομα άξια, δηλαδή, προστασίας σε τυχόν προσβολή τους είναι εκείνα που κατά τις συνταγματικές ρυθμίσεις έχουν κατ΄ ελάχιστο τα εξής χαρακτηριστικά:

A) είναι συγκεκριμένα με μεγέθη εμπειρικά, μακριά από ιδεατούς ή ηθικούς στόχους
B) συμβολική ποινική νομοθεσία στην οποία δηλαδή δεν υπάρχει πραγματική προσβολή ή διακινδύνευση αντικειμένων του εμπειρικού κόσμου δεν μπορεί να γίνει ανεκτή σε μία φιλελεύθερη δημοκρατική κοινωνία.
Γ) η κατασκευή γενικών έννομων αγαθών που στερούνται αυτόνομης υπόστασης αποτελεί πλασματική παρέμβαση που αλλοιώνει την κοινωνική πραγματικότητα εις βάρος των αρχών του κράτους δικαίου

Όσον αφορά στο δεύτερο στοιχείο. Το έγκλημα είναι πράξη. Νομοθετικά (1 και 14ΠΚ) και συνταγματικά (αρ.7Σ) αποκλείεται να χαρακτηριστεί το φρόνημα ως έγκλημα. Στην έννοια της πράξης περιλαμβάνεται και η παράλειψη. Πράξη είναι μία ενέργεια, μία σωματική κίνηση που μεταβάλλει τον εξωτερικό κόσμο και παράλειψη είναι η αδράνεια, μη ενέργεια του ανθρώπου που επιτρέπει όμως την επέλευση ορισμένης εξωτερικής μεταβολής. Σχέση φυσικής αιτιότητας, δηλαδή αιτίου αιτιατού μεταξύ πράξης και επέλευσης της μεταβολής απαιτείται. Η μεταβολή αυτή συνιστά προσβολή έννομου αγαθού, δηλαδή κοινωνικού αγαθού που ο νομοθέτης έχει αναγάγει ως άξιο προστασίας.
Στο ποινικό δίκαιο, σύμφωνα με την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή «cogitationis poenam nemo paritur» , ο νομοθέτης δεν μπορεί να ποινικοποιήσει το φρόνημα. Με απλά λόγια η σκέψη για διάπραξη εγκλήματος χωρίς τελική προσβολή έννομου κοινωνικού αγαθού δεν τιμωρείται. Όπως τόνισε ο Hassemer μία τέτοια τυποποίηση θα αποτελούσε ‘κρατική τρομοκρατία’ ούσα ανεπίτρεπτος περιορισμός της ελευθερίας δράσης του ατόμου.
Όσον αφορά στο τρίτο στοιχείο η ποινή στο ποινικό δίκαιο αποτελεί το βαρύτερο είδος μεταξύ των ποινών λόγω του στιγματιστικού χαρακτήρα της αλλά κυρίως διότι η ίδια η ποινή αποτελεί προσβολή έννομων αγαθών. Με την επιβολή της ποινής στο ποινικό δίκαιο προσβάλλονται τα προστατευόμενα αγαθά του δράστη με αποτέλεσμα η κοινωνική ανάγκη να δοθεί απάντηση σε προσβολή αγαθού μέσω της ποινής να αποτελεί συνάμα εκδήλωση της ίδιας παθολογικής κατάστασης της ανθρώπινης κοινωνίας.
Ο νομοθέτης λοιπόν επιβάλλοντας μία ποινή πρέπει να έχει κατά νου την επιδίωξη της αποτελεσματικής καταστολής της εγκληματικότητας με ισόρροπο σεβασμό στις ελευθερίες του πολίτη καθώς και την αρχή αναλογικότητας εγκλήματος-ποινής. Στη συνέχεια να θυμάται πως στην ουσία με την επιβολή ποινής διαμορφώνει μία κοινωνική πραγματικότητα καθώς ο τρόπος που μία οργανωμένη κοινωνία αντιδρά σε ένα έγκλημα τη χαρακτηρίζει ιδεολογικά και πολιτισμικά. Τέλος και ακόμη σημαντικότερο δεν πρέπει να ξεχνά πως με την επιβολή ποινών διαμορφώνει μία υλική κατάσταση που θα βιωθεί από έναν άνθρωπο ,ο οποίος εξ’ ορισμού έχει τα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα όπως του δίδονται από το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις.

Έχοντας όλα αυτά υπόψη:

Α) παρακαλούμε όλους τους βουλευτές νομικούς ή μή να θυμούνται πως το ποινικό δίκαιο αποτελεί ένα κλάδο δικαίου ιδιαίτερα «ευαίσθητο» ο οποίος παράλληλα με την αποτελεσματικότητα επιτελεί πλήθος λειτουργιών και απαιτεί νομοθέτηση από ανθρώπους ειδήμονες, αμερόληπτους κατόχους μίας ανθρωπιστικής ολόπλευρης μόρφωσης

Β) Απευθύνουμε έκκληση προς όλους όσους πιστεύουν πως ο σεβασμός στους θεσπισμένους και θεσμισμένους κανόνες δικαίου αποτελούν το θεμέλιο λίθος της Δημοκρατίας, να λάβουν ενεργό ρόλο για την εκ θεμελίων αναμόρφωση του νομοσχεδίου και

Γ) Προτείνουμε τη διοργάνωση ενός διαδικτυακού πάνελ εκπροσώπων της επιτροπής με συντονισμό από τη δημοσιογραφική ομάδα

Σοσιαλιστική Δύναμη

Δύναμη Προοπτικής. Όραμα Αλλαγής.