Ο ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στον αστερισμό συντηρητικών και ακραίων επιλογών.Η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες υπήρξαν πάντα αρκετά συντηρητικοί σε κοινωνικά ζητήματα αποτέλεσμα των πολιτικών συνθηκών που επικράτησαν στην χώρα τα χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.Κινήματα όπως αυτό του παρισινού Μάη εμάς μας βρήκαν στο σκοτάδι της χούντας ενώ κατά τα χρόνια της μεταπολίτευσης τα όσα βήματα προόδου έγιναν δεν ήταν αρκετά να αλλάξουν ριζικά τις κοινωνικές τάσεις.
Από το 2007 και μετά όταν η οικονομία εμφάνισε τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια και το μεταναστευτικό ξέφυγε από κάθε έλεγχο τα άκρα άρχισαν να κερδίζουν έδαφος.Η ακροδεξιά βρέθηκε στο επίκεντρο ,ολόκληρες περιοχές σε μεγάλες πόλεις μετατράπηκαν σε πεδίο μάχης ανάμεσα σε μετανάστες και τους οπαδούς του νεοναζισμού,φτάνοντας στην σημερινή σύνθεση της Βουλής.Η απάντηση σε αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να δοθεί αν δεν στραφούμε στο εκπαιδευτικό σύστημα,στα σχολικά προγράμματα.
Η πολιτική κατάσταση στην χώρα μας πολλές φορές επέφερε την καλλιέργεια ακραίων εθνικιστικών τάσεων μέσω της διδασκαλίας της ιστορίας.Οι μαθητές μας αγνοούν πλήρως σημαντικά ιστορικά φαινόμενα για την εξέλιξη της παγκόσμιας ιστορίας,ενώ ταυτόχρονα μεγάλα γεγονότα της ιστορίας του Ελληνισμού δεν διδάσκονται καν.Είναι κοινό μυστικό πως συνήθως η ιστορία διδάσκεται εως της διάσκεψη της Γιάλτας με απλουστευμένες εως μηδαμινές αναφορές στην σημασία της για την περαιτέρω πορεία της Ευρώπης.Η διεθνοποίηση της ιστορίας που διδάσκεται είναι απαραίτητη,αντικαθιστώντας το βιβλίο της ιστορίας από ένα βιβλίο παγκόσμιας ιστορίας όπου οι μαθητές θα μαθαίνουν για τους μεγάλους πολιτισμούς της Μεσογείου,της Αμερικής και της Ασίας,πολιτισμούς που συνέβαλλαν αποφασιστικά στην εξέλιξη της ανθρωπότητας,τα μεγάλα φιλελεύθερα κινήματα της Ευρώπης,τους απελευθερωτικούς αγώνες των ευρωπαϊκών λαών και φυσικά όλους τους μεγάλους σταθμούς της ελληνικής ιστορίας.Να μιλήσουμε ανοιχτά για τα εγκλήματα του ναζισμού στην Ευρώπη,για τα φασιστικά καθεστώτα του Φράνκο,του Μουσολίνι και του Χίτλερ.Να τονίσουμε τα εγκλήματα της δικτατορίας Μεταξά, ο οποίος παρουσιάζεται λίγο-πολύ ως ήρωας στα σημερινά βιβλία,εναντίον των πολιτών με διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις.Την άνοδο του νεοναζισμού στην Ελλάδα οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε μέσω της ιστορικής γνώσης.Να εμπνεύσουμε πνεύμα διεθνισμού προσεγγίζοντας τα ιστορικά γεγονότα με αμεροληψία,χωρίς προκαταλήψεις και εθνικιστικές λογικές.
Ο αναχρονισμός των σχολικών προγραμμάτων είναι φανερός και από την διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών,καθώς το μάθημα επικεντρώνεται στην εξέλιξη του χριστιανισμού ενώ κάνει ελάχιστες αναφορές σε άλλες θρησκείες και δόγματα.Ακόμα σε πολλά σχολεία διδάσκουν κληρικοί.Στα ελληνικά σχολεία τα τελευταία χρόνια φοιτούν πολλά παιδιά με διαφορετικές θρησκευτικές απόψεις.Το ελληνικό κράτος μέχρι σήμερα είχε επιλέξει αυτό το πρόβλημα να λύνεται με την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών.Όμως αυτό διχάζει την μαθητική κοινότητα και εντείνει τους φόβους για κρούσματα ρατσιστικής βίας στα σχολεία.Οφείλουμε όλοι να κατανοήσουμε πως ο ρόλος της καλλιέργειας της χριστιανικής πίστης δεν ανήκει στο σχολείο,αλλά στην εκκλησία.Πρέπει να εστιάσουμε στην σφαιρική διδασκαλία όλων των θρησκειών και δογμάτων με ένα μάθημα που θα διδάσκεται σε όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να είμαστε απόλυτοι σε τέτοιου είδους θέματα.Όμως αν θέλουμε να ελπίζουμε σε μια πιο ανοιχτή κοινωνία που σέβεται την διαφορετικότητα και ευνοεί την πολυπολιτισμικότητα οφείλουμε να ανοίξουμε διάλογο για αυτά τα ζητήματα.Σε συνθήκες κρίσης οι πολίτες γίνονται περισσότερο εσωστρεφείς,το κράτος όμως πρέπει να κινηθεί στην αντίθετη κατεύθυνση για να αποφύγουμε την περαιτέρω άνοδο της ακροδεξιάς.Ζητείται περισσότερη δημοκρατία για μια πιο ανοιχτή κοινωνία
