Συμβάν Ολομέλειας
Ένιωσα την ανάγκη να περιγράψω το συμβάν στην ολομέλεια πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου της Δημόσιας Τάξης, καθώς δεν διέκοψα περαιτέρω τις διαδικασίες για να απαντήσω σε προσβολές επί προσωπικού.
Το λάθος που διέπραξα ήταν ότι καταχράστηκα την συγκατάβαση του προεδρείου που μου παραχώρησε το λόγο πέραν της διαδικασίας και εν τέλει ένιωσα ότι πρόδωσα την εμπιστοσύνη των συνεργατών και του προεδρείου της επιτροπής Οικονομικών για την εκτίμηση που εξέφρασαν στο πρόσωπο μου.
Όσο και αν νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ δε μπορώ να μην αναφερθώ στο πρόβλημα που διαιωνίζεται από την πρώτη χρονιά του συνεδρίου, την οχλαγωγία που προκύπτει από την προσβλητική διαλεκτική του Εθνικού Μετώπου και των τακτικών που ακολουθεί, χωρίς να αναφέρομαι στο σύνολο των βουλευτών αλλά στη γενική στάση που επιδεικνύει το εν λόγω κόμμα.
Σεβαστοί φίλοι και συνεργάτες μου εξήγησαν καλοπροαίρετα πως ακούστηκε το αίτημα μου και είναι αυταπόδεικτο πως φάνηκα ασυνεπής. Μέσα στην οχλαγωγία ξεκίνησα να μιλάω προς το προεδρείο χωρίς μικρόφωνο λέγοντας τα εξής:
”Θα ήθελα να αναγγείλω ένα αίτημα προς το προεδρείο, να κάνω μια σύντομη τοποθέτηση, διότι νιώθω προσβεβλημένος ως κοινωνικός επιστήμονας από αυτό που γίνεται, ειδάλλως να μου επιτρέψετε να αποχωρήσω” παραθέτοντας την προφορική μου διατύπωση.
Πίστευα πως δεν ακούστηκαν τα απαραίτητα σχόλια για το εν λόγω αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο και θεώρησα πως η παρέμβαση θα γινόταν αποδεκτή από το προεδρείο όπως και έγινε χάρη στην ανοχή της κ. Παπασπυροπούλου και του κ. Ορφανάκου.
Το ζήτημα έγκειται στο ότι έχασα την ψυχραιμία μου και ξεχνώντας τους τρόπους μου δεν αποσαφήνισα το αίτημα μου όταν η κ. Παπασπυροπούλου το επανέλαβε διαφορετικά. Τυφλωμένος από ένα ψεύτικο αίσθημα ασφάλειας και διαφάνειας, προχώρησα αμέσως αμέσως στην τοποθέτηση μου. Η ρήτρα μου ήταν είτε τοποθετούμαι είτε αποχωρώ. Ικανοποιημένος διατήρησα τη θέση μου και κατά την ψηφοφορία και δεν απείχα όπως μου όρισε η πρόεδρος. Η ψήφος μου δεν κέρδισε την διαφορά που αναζητούσαμε, ίσως η άχαρη τοποθέτηση μου, αλλά αμφιβάλλω.
Έχοντας καταθέσει το αίτημα πολιτισμένα και χωρίς να καταχραστώ πέραν του δέοντος το χρόνο και να καθυστερήσω τη ροή της διαδικασίας,ο αφελής νόμιζα πως έγινα κατανοητός. Πίστεψα πως ακούστηκα μέσα στην χάβρα που επικρατούσε αλλά κατέληξα να διαπομπευτώ ως ασυνεπής και καιροσκόπος.
Δεν δύναμαι να αποδείξω ότι έθεσα το αίτημα μου τοιουτοτρόπως, και είναι καθαρά δικό μου λάθος που δεν αποσαφήνισα το ζήτημα εγκαίρως. Όσοι συνεργάστηκαν μαζί μου γνωρίζουν ότι υποστηρίζω τα λόγια μου με πράξεις και δεν με διέπει καμία ασυνέπεια και το άτυχο αυτό συμβάν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό ασυνεννοησίας .
Θα ήθελα παρά την συγγραφική μου αδυναμία να απολογηθώ έστω και μετά το πέρας του συνεδρίου, σε περίπτωση που αδίκησα τους συναδέλφους μου. Είμαι και ήμουν ανέκαθεν συνεπής στο λόγο μου και δεν αποδέχομαι τις προσβολές που ακούστηκαν στο όνομα μου,ενώ άλλοι βουλευτές επέδειξαν χειρότερη συμπεριφορά στη συνέχεια των διαδικασιών και δεν τους απαγγέλθηκαν ευθύνες. Ίσως τα ουρλιαχτά,οι θεατρινισμοί και οι προσβολές να είναι πιο αποδεκτές όπως και οι νομικίστικες παρεμβάσεις που ανάλωσαν όλη τη διαδικασία.