ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ: ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ Η ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ;
Τα ξημερώματα της Κυριακής 24 Φεβρουαρίου 2012 δημοσιεύθηκε το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο αφορά την ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), τον καθορισμό της Αιγιαλίτιδας Ζώνης καθώς και τη στάση της Ελλάδας απέναντι στις προκλητικές παραβιάσεις του εναέριου και υδάτινου χώρου της από την γείτονα χώρα Τουρκία. Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια οι παραβιάσεις αυτές έχουν αποτελέσει σύνηθες φαινόμενο για τα μάτια και τα αυτιά των Ελλήνων πολιτών και είναι ανησυχητικό που δεν αντιδρά κανείς.
Τί πρέπει να γίνει λοιπόν από μεριά μας, ώστε να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας ότι μας ανήκουν εκατό τοις εκατό παράκτιες περιοχές, η υφαλοκρυπίδα και η εκμετάλλευση της ΑΟΖ και να μην “ενοχλούμαστε” άλλο πια από τους Τούρκους; Θα δώσει μία ρεαλιστική λύση το καινούριο νομοσχέδιο ή όλα θα μείνουν όπως πριν και θα απολαμβάνουμε την πλήρη αδράνεια που ενδέχεται να αποφέρει τις πιο καταστροφικές συνέπειες;
Όσον αφορά την Αιγιαλίτιδα Ζώνη, προβλέπεται καθορισμός και επέκτασή της στα 12 (δώδεκα) ναυτικά μίλια. Ως εξωτερικό όριό της έχει οριστεί η γραμμή που σχηματίζεται από τα σημεία που βρίσκονται σε τόση απόσταση από το πλησιέστερο σημείο των γραμμών βάσης, όσο είναι το εύρος της ΑΖ. Η Ελλάδα απολαμβάνει κυριαρχικών δικαιωμάτων για διερεύνηση και εκμετάλλευση του βυθού και του υπεδάφους που αποτελεί την υφαλοκρηπίδα της, σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας που κυρώθηκε με τον Ν. 2321/1995.
Σε περίπτωση που πολεμικό πλοίο άλλου κράτους αμφισβητήσει την πλήρη ελληνική κυριαρχία στην προαναφερθείσα ΑΖ, τότε η Ελλάδα έχει κάθε δικαίωμα να προβεί σε οποιοδήποτε μέτρο κρίνει αναγκαίο για την λύση του προβλήματος. Θα το κάνει όμως; Ιδού η απορία. Άλλωστε, η Τουρκία έχει πρώτα απειλήσει με πόλεμο, εάν η Ελλάδα προβεί σε επέκταση των χωρικών υδάτων της, το λεγόμενο “casus belli”. Θα αποτελέσει λοιπόν, πηγή ύψιστων αντιδράσεων αυτή η πολιτκή της χώρας, όπως αχνοφαίνονται τα πράγματα.
Έως τα διακόσια (200) ναυτικά μίλια από τις ακτές δικαιούται η χώρα μας να κυρήξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, με την προσυπογραφή της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας. . Η ΑΟΖ πρέπει να κηρυχθεί με πράξη εσωτερικού δικαίου, πράγμα που δεν είναι απαραίτητο για την υφαλοκρηπίδα, όπου τα δικαιώματα του παράκτιου κράτους θεμελιώνονται κατά τρόπο αυτόματο. Η κήρυξη της ΑΟΖ αφορά στον τίτλο του παράκτιου κράτους πάνω στη ζώνη αυτή και είναι δικαίωμα που μπορεί να ασκηθεί μονομερώς. Το παράκτιο κράτος μπορεί να εξαντλήσει όλο το εύρος της συγκεκριμένης ζώνης που δικαιούται κατά το δίκαιο της θάλασσας μόνο οτην περίιπωση κατά την οποία δεν υπάρχει επικάλυψη ζωνών με αυτές άλλου κράτους. Εάν υπάρχει επικάλυψη, όπως συμβαίνει στη Μεσόγειο, τότε θα πρέπει να προχωρήσει σε οριοθέτηση με το άλλο ή τα άλλα γειτονικά κράτη. Η Ελλάδα, βέβαια, ανήκει στη δεύτερη κατηγορία και για αυτόν το λόγο καλείται να διευθετήσει τις όποιες διαφορές της με τις γειτνιάζουσες χώρες με εντατικές διαβουλεύσεις, όπως αναφέρει το Υπουργείο Εξωτερικών στο Σχέδιο Νόμου του.
Πιο συγκεκριμένα, εάν υπάρξει διαφωνία με κάποια από τις τρεις χώρες που ενδιαφέρουν άμεσα, τη Λιβύη, την Αίγυπτο ή την Τουρκία, το Υπουργείο έχει διακρίνει τρεις διαφορετικές δράσεις για την κάθε μία. Αναφορικά με την Λιβύη, θα επιδιωχθεί ολοκλήρωση των συζητήσεων στο άμεσο μέλλον. Διευκρινίζεται επίσης, ότι η Ελλάδα μπορεί να συμφωνήσει σε ελάχιστα μικρότερη ΑΟΖ απ’ ο,τι με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, προκειμένου να ανταποκριθεί στα αιτήματα της Λιβύης. Άλλη μία διπλωματική κίνηση λοιπόν, ή μήπως άλλη μία υποχώρηση επί των δικαιωμάτων μας;
Το δίκαιο της θάλλασας αναφέρει ξεκάθαρα πως τα νησιά έχουν τη δική τους ΑΟΖ και σε αυτήν τη βάση θα κινηθεί ο διάλογος με την Αίγυπτο. Σε παρόμοιο κλίμα θα ξεκινήσουν και οι συζητήσεις με τους Τούρκους ηγέτες, όμως προβλέπονται πολύ πιο άμεσες και “επιθετικές” διέξοδοι σε περίπτωση διαφωνίας. Το θέμα θα παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης, καθώς η Τουρκία έχει ήδη αποτύχει να ανοίξει διάλογο με την Ελλάδα ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν.
Τί γίνεται όμως με τον εναέριο ελληνικό χώρο; Αυτός παραμένει ως είχε, στα 10 (δέκα) ναυτικά μίλια. Εισβολή ξένου αεροσκάφους στον εναέριο χώρο μας, χωρίς ειδοποίηση των αρμόδιων αρχών για σχέδιο πτήσης μία ώρα νωρίτερα τουλάχιστον, σημαίνει άμεση αναχαίτιση από την ελληνική πλευρά. Σε περίπτωση άρνησης συμμόρφωσης, ενημερώνονται διεθνείς αρχές και οργανισμοί και η Ελλάδα προβαίνει στις σχετικές καταγγελίες.
Η προστασία των ελληνικών συνόρων αμφισβητείται έντονα τα τελευταία πολλά χρόνια, για αυτό και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και αντιμετώπισης. Μυαλωμένοι ηγέτες πρέπει να αποφασίσουν ποιά είναι η καλύτερη τακτική να ακολουθήσουν, χωρίς πισωγυρίσματα, διότι απλά δεν υπάρχει αυτή η πολυτέλεια. Η Ελλάδα είναι στην πλέον στρατηγική θέση και πρέπει, επιτέλους, να εκμεταλλευτεί τους πόρους της και να προστατέψει τα κεκτημένα της.
Αναστασία Παπαδοπούλου-Βαϊτσοπούλου,
Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων.
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Ανακοίνωση: Αναστέλλεται επ’ αόριστον οποιαδήποτε συνεισφορά σε θέματα συνταξιούχων διπλωματικών υπαλλήλων (που εξ αντανακλάσεως αφορούν και τους εν ενεργεία) μέχρις ότου ο Πρόεδρος της Επιτροπής Διανομής Μερίσματος του 8% των διπλωματικών υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών:
α) Απαντήσει στην αίτηση που έχει υποβληθεί νόμιμα πριν 1 1/2 χρόνο στην Επιτροπή του,για “διανομή του 8% μερίσματος για την περίοδο 2001-1007 για αναδρομική διαφορά βαθμού του συναδέλφου που υπέβαλε την αίτηση” + “πλήρες μέρισμα 8% για συνάδελφο που επανήλθε ενώ τον είχαν απομακρύνει παράνομα (εννοείται οι … συνάδελφοι) για την περίοδο 2007-2011” (και δικαιούται τα λεφτά του και το μέρισμά του).
β) Τηλεφωνήσει – όπως επιβάλλουν οι κανόνες καλής συμπεριφοράς – και πει στο τηλέφωνο “Καλημέρα, κύριε συνάδελφε, πήρα την αίτησή σας και σας απαντώ: “Δικαιούσθε” ή “δεν δικαιούσθε αυτά που ζητάτε για αυτό και για εκείνο το λόγο”
γ) Σταματήσει να κάνει τον κουφό.