ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ: ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;

Στο debate που διεξήχθη την Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου μεταξύ των αρχηγών των τεσσάρων πολιτικών κομμάτων στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου στη Νέα Σμύρνη παρουσιάστηκαν τα τελικά νομοσχέδια. Όσον αφορά την επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων, που καταπιάνεται ως επί τω πλείστω με το ζήτημα των ναρκωτικών οι προτάσεις των πολιτικών αρχηγών συνοψίζονται στα παρακάτω.

Για το Άρθρο 1

Αρχικά, με το νέο νομοσχέδιο η χρήση, κατοχή και προμήθεια ναρκωτικών ουσιών αποποινικοποιείται εφόσον βέβαια προορίζεται για το ίδιο το άτομο και δεν έχει σκοπό τον πλουτισμό μέσω εμπορίας τους.  Κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 29 του ισχύοντος κανονισμού που προβλέπει ετήσια φυλάκιση για κατοχή ή χρήση.  Ποινή έως ενός έτους κάθειρξης επιβάλλεται σε όποιον δημοσίως κάνει χρήση ουσιών, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν εφαρμόζεται σήμερα και ειλικρινά δεν μπορούμε να δούμε πώς μπορεί να εφαρμοστεί. Ατιμώρητη επίσης μένει και η καλλιέργεια ινδικής κάνναβης εφόσον προορίζεται, όπως παραπάνω, αποκλειστικά για ιδιωτική χρήση. Έπειτα, σε περίπτωση που συγγενής ή οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον κρίνει απειλητική για το χρήστη την εξάρτηση του μπορεί με εισήγηση του σε μονομελές πρωτοδικείο να ζητήσει την παραμονή του για 90 ημέρες σε κέντρο απεξάρτησης και στη συνέχεια, αν κριθεί αναγκαίο, να τον αναλάβει το πρόγραμμα ελπίδα. Στο πρόγραμμα αυτό θα γίνει αναφορά παρακάτω.

Για το Άρθρο 2

Αυστηρότερες προβλέπεται να είναι οι ποινές που επιβάλλονται με το νέο νομοσχέδιο για όσους διακινούν ναρκωτικές ουσίες. Όποιος διακινεί υπαίτια και παράνομα τιμωρείται με κάθειρξη από 5 έως 20 χρόνια και με χρηματική ποινή έως 300.000 ευρώ  ενώ σε περιπτώσεις σοβαρότερες, όπου πρόκειται για εκτεταμένη διακίνηση, η ποινή κάθειρξης μπορεί να ξεκινά από τα 10 έτη και να φτάνει να γίνεται ισόβια ενώ το ύψος της χρηματικής καταβολής που οφείλει να αποπληρώσει ο δράστης φτάνει έως τις 600.000 ευρώ. Βεβαίως κάτι τέτοιο ισχύει και σήμερα ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι πολλά “βαποράκια” όχι μόνο έχουν την οικονομική δυνατότητα να αποπληρώσουν τη συγκεκριμένη ποινή αλλά τα 600.000 είναι το 1/4 από τα έξοδα του μήνα τους. Διότι ας μην ξεχνάμε πως η σοβαρή διακίνηση ναρκωτικών δεν είναι ένα “μικρόβιο των δρόμων” αλλά μία πολύ καλοστημένη επιχείρηση.

Για το Άρθρο 3

Ιδιαίτερη πρόβλεψη υπάρχει για χρήση ναρκωτικών ουσιών με πλαστή συνταγογράφηση, η οποία επισύρει ποινή φυλάκισης από 10 ημέρες έως 5 χρόνια.

Για το Άρθρο 4

Ξεχωριστή είναι η μέριμνα του κράτους για την ενθάρρυνση απεξάρτησης των χρηστών σε εξειδικευμένα κέντρα με κατάλληλο προσωπικό. Προβλέπεται κάλυψη του κόστους παραμονής και θεραπείας σε τέτοια κέντρα από τα ασφαλιστικά ταμεία καθώς και βελτίωση των εγκαταστάσεων των κέντρων και πλήρωσή τους με το κατάλληλο δυναμικό για την αποτελεσματικότερη λειτουργία τους. Βεβαίως τα ασφαλιστικά ταμεία που δεν μπορούν να πληρώσουν τους επιδέσμους της γιαγιάς που μόλις έκανε μία μικροεπέμβαση θα είναι στη θέση να καλύψουν το κόστος διαμονής των 100 ανθρώπων που θα μπαίνουν σε απεξάρτηση καθημερινά.

Για το Άρθρο 5

Μεγάλο βήμα στην επανένταξη πρώην απεξαρτημένων χρηστών συνιστά το πρόγραμμα ΕΛΠΙΔΑ που στοχεύει στην ενσωμάτωση των κοινωνικά απομονωμένων χρηστών ξανά στον κοινωνικό ιστό.

Το πρόγραμμα αυτό προβλέπει συνοπτικά την αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων δημοσίων χώρων ως άσυλο για όσους και μόνο πρώην χρήστες έχουν απεξαρτητοποιηθεί πλήρως, την συνεργασία με επιχειρήσεις προκειμένου τα άτομα αυτά να βρουν εργασία, την αναγκαστική εβδομαδιαία συνάντηση των χρηστών με ειδικούς γιατρούς –ψυχολόγους κυρίως- για 12 τουλάχιστον μήνες και τη δημιουργία κέντρων απασχόλησης, μεταλυκειακής εκπαίδευσης ή τέχνης ώστε οι τοξικομανείς να νιώσουν πως δημιουργούν και είναι ισάξια με τους «καθαρούς» συμπολίτες τους.

Για το Άρθρο 6

Όσον αφορά τη δικονομική μεταχείριση υποθέσεων σχετικών με τους χρήστες ή διακινητές ναρκωτικών ουσιών ορίζεται πως ο δικαστής που καλείται να γνωμοδοτήσει για τη συγκεκριμένη υπόθεση είναι υποχρεωμένος να κρίνει όχι μόνο βάσει ιατρικών γνωματεύσεων αλλά και αντικειμενικών  συνθηκών, όπως πχ την παρακολούθηση προγραμμάτων απεξάρτησης κλπ. Αυτό έχει στόχο την όσο το δυνατόν δικαιότερη μεταχείριση του ζητήματος.

από την Αναστασία Σταμούλου