ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
Έχει περάσει ποτέ απ’ το μυαλό σας πού τοποθετούνται οι απαρχές του Τύπου στον ελληνικό χώρο ; Ως εναρκτήριο έτος του ελληνικού τύπου ορίζεται το έτος 1784, όπου εκδόθηκε για 1η φορά το ελληνικό δημοσιογραφικό φύλλο «Η Εφιμερίς» με εκδότες τα αδέρφια Πούλιου. Ο δρόμος της ελληνικής δημοσιογραφίας εγκαινιάστηκε το Δεκέμβριο του 1790 με ένα τετρασέλιδο δίστηλο έντυπο. Δεν είχε τίτλο, με μονές ενδείξεις της ταυτότητας του, τον τόπο, –τη Βιέννη- την ημερομηνία έκδοσης και ένα απλό διακοσμητικό σχέδιο στο επάνω μέρος της 1ης σελίδας.
Το δημοσιογραφικό κίνημα εμφανίστηκε στα προεπαναστατικά χρόνια (1784-1821) και συνεχίστηκε στη μαχόμενη Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Αγώνα όπου ευνοήθηκε από θέματα που σχετίζονται από την πολιτική τη νομοθεσία και τους συνταγματικούς θεσμούς. Κύριος στόχος ήταν η διαρκής ενημέρωση του πολίτη για τις στρατιωτικές εξελίξεις.
Μετά το πέρας του αγώνα ο ελληνικός τύπος παρά τα εμπόδια που αντιμετώπισε, κατάφερε να διατηρήσει τη δυναμική του πορεία. Στο μεσοδιάστημα 1828-1833, ο Τύπος είχε αξιόλογη παρουσία αγωνιζόμενος για τις δημοκρατικές ελευθερίες που βρίσκονταν ήδη υπό αμφισβήτηση και απειλή. Σε αυτή την περίοδο εντοπίζονται και τα πρώτα μέτρα της εξουσίας για τον περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου. Υπήρξε όμως έντονη δημοσιογραφική αντίδραση με πρωτοστάτες τρεις μεγάλες εφημερίδες («η Αθηνά» του Εμμανουήλ Αντωνιάδη, «η Ελπίς» του Κ. Λεβίτη, «ο Αιών» του Φιλήμονος) οι οποίες αγωνίστηκαν σθεναρά για τις ελευθερίες τους.
Στη συνέχεια ο ηλεκτρικός τηλέγραφος (19ος αι) επέφερε την παγκοσμιοποίηση της αγοράς των ειδήσεων και τη συνάρτηση της ενημέρωσης με τη ταχύτητα. Στις αρχές του 1880 η εφημερίδα «Ακρόπολις» διαμόρφωσε νέα δεδομένα καθώς ξεκίνησαν τις αποστολές ειδικών απεσταλμένων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κατά το 1940, οι εφημερίδες αποκτούν κυρίως πολιτικό χαρακτήρα λόγω των πολιτικών αντιπαραθέσεων. Τότε εμφανίζονται αρκετοί νέοι τίτλοι από τους οποίους μερικοί υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Για παράδειγμα η «Καθημερινή» η οποία κυκλοφορεί ακόμη στα περίπτερα αποτελεί απόδειξη της επιτυχούς ανάπτυξης της ελληνικής δημοσιογραφίας.
Ο Ειδησεογραφικός Τύπος στη Ελλάδα επισημοποιήθηκε το 1905 με την ίδρυση του Αθηναϊκού Πρακτορείου ειδήσεων, ενός από τα μεγαλύτερα διεθνή πρακτορεία. Ο Ειδησεογραφικός Τύπος ορίζεται ως τομέας της δημοσιογραφίας και αφορά τη συλλογή, επεξεργασία και μετάδοση των ειδήσεων. Το σύνολο των ειδήσεων που αναγράφονται στις εφημερίδες ή τα περιοδικά ή που μεταδίδονται από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και το διαδίκτυο, αποτελούν παράγωγα αυτού. Αργότερα, το 1991 ιδρύεται και το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων στην Θεσσαλονίκη, με σκοπό την προβολή του δυναμισμού της Βόρειας Ελλάδας.
Μετά από πολλά χρόνια αυτόνομης πορείας, τα δύο πρακτορεία συνενώθηκαν με την ονομασία πλέον Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΜΠΕ). Σκοπός του νέου Πρακτορείου είναι να συλλέγει, να επεξεργάζεται και να αξιολογεί εσωτερικές αλλά και διεθνείς ειδήσεις, φωτογραφίες καθώς και ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό υλικό. Στη συνέχεια αυτά τα δεδομένα τα διανέμει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα, την Κύπρο, την ομογένεια και το εξωτερικό. Υπάρχει βέβαια και συνεργασία με εθνικά πρακτορεία όπως το Reuters και το AFP . Το ΑΜΠΕ μεταδίδει τις πληροφορίες του μέσω ισοτόπου (http://www.amna.gr) όπου υπάρχει συνεχής ανανέωση ειδήσεων, όπως επίσης μέσω διαδικτυακής τηλεόρασης και ραδιοφώνου. Αν ανατρέξει κανείς στις τράπεζες δεδομένων του ΑΜΠΕ, μπορεί να βρει Αρχεία Βιογραφικών Ελλήνων πολιτικών από το 1900 έως και σήμερα.
Μελετώντας κανείς την ιστορία του ελληνικού τύπου, αντιλαμβάνεται πως χαρακτηρίζεται από μία συνεχή ανοδική πορεία από το 1784 αλλά μέχρι σήμερα. Στην εξέλιξη του βέβαια βοήθησε και η ανάπτυξη του καθώς συντέλεσε στην ευρεία διάδοση της ενημέρωσης παγκοσμίως και από διαφορετικές πηγές. Τέλος, αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για την ελληνική ιστορία καθώς είναι τεκμήριο της προόδου και ωριμότητας της ελληνικής κοινωνίας αυτών των χρόνων.
