Διιστάμενες απόψεις για την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων
Η ίδρυση ή μη των ιδιωτικών Πανεπιστημίων έχει απασχολήσει πολλάκις την ελληνική κυβέρνηση καθώς και τους εκπροσώπους του ακαδημαϊκού χώρου. Σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος απαγορεύεται η ίδρυση και η λειτουργία ιδιωτικών Α.Ε.Ι. Οι απόψεις για το αν θα αποτελούσε μια θετική μεταρρύθμιση η αναθεώρηση του άρθρου 16 διίστανται.
Αρχικά να αναφερθούμε στο γεγονός ότι η παιδεία αποτελεί ένα δωρεάν και δημόσιο αγαθό. Εάν λοιπόν ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια εύλογα δε θα διερωτηθεί κανείς ότι αυτό έρχεται σε αντίκρουση με τη δωρεάν παιδεία; Δεν θα ήταν επιτρεπτό να εμπορευματοποιήσει κανείς ένα δωρεάν αγαθό. Ωστόσο να υπογραμμίσουμε στο σημείο αυτό ότι το Σύνταγμα δεν απαγορεύει σε ιδιώτες να ιδρύουν ανώτερα εκπαιδευτήρια, όπως κολλέγια και εργαστήρια ελευθέρων σπουδών .
Οι υποστηρικτές της αναθεώρησης του Συντάγματος επί του θέματος , αναφέρονται στον ανταγωνισμό που θα προκληθεί ανάμεσα σε ιδιωτικά και δημόσια πανεπιστήμια , που θα ωφελήσει την εξέλιξη αμφότερων. Το επιχείρημα δεν έχει ισχύ καθώς ένα δημόσιο πανεπιστήμιο δεν έχει πόρους εφόσον δεν έχει δίδακτρα. Επομένως θα αδυνατήσει να έρθει σε ανταγωνισμό με ένα ιδιωτικό. Έτσι η αδυναμία αυτή ίσως να οδηγήσει και σε υποβάθμιση των δημόσιων Πανεπιστημίων.
Ένα άλλο επιχείρημα αφόρα τη μείωση της μετανάστευσης φοιτητών . Είναι πασιφανές ότι πολλοί εκ των φοιτητών που σπουδάζουν στο εξωτερικό θα έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν στη χώρα τους ,μειώνοντας έτσι τα έξοδα των οικογενειών τους. Σύμφωνα με τον κ.Μπαμπινιώτη πέρα από το οικονομικό πρόβλημα η φοιτητική μετανάστευση δημιουργεί και κοινωνικό πρόβλημα με την αποχώρηση από τη χωρά των πιο καταρτισμένων μελών της.
Μια άλλη επισήμανση των υποστηρικτών αυτής της μεταρρύθμισης επικεντρώνεται στο γεγονός ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια προσφέρουν υψηλότερης ποιότητας γνώση και έρευνα. Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι στη Γερμανία και την Ολλανδία υπάρχουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια τα οποία μειονεκτούν σε αριθμό αλλά και σε ποιότητα από εκείνα των κρατικών Πανεπιστημίων. Αυτό μας κάνει να αναρωτηθούμε αν στην Ελλάδα θα συμβεί κάτι αντίστοιχο.
Όσον αφορά το επιχείρημα ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα βοηθήσουν στη λύση της ανεργίας των νέων, να διευκρινίσουμε εδώ ότι η ανεργία οφείλεται στην έλλειψη ζήτησης και όχι στην έλλειψη προσφοράς.
Το αν τελικά θα είναι θετική ή όχι η ύπαρξη ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα, θα φανεί στην πράξη αν αναθεωρηθεί το άρθρο 16. Αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση ίσως πρέπει να προσανατολιστεί στα προβλήματα αλλά και στην βελτίωση της ποιότητας των Δημόσιων Πανεπιστημίων .
Τσανικίδη Κυριακή
