ΠΑΓΩΜΑ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ: ΕΛΛΕΙΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ Ή ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ;

Σε περιόδους οξείας ύφεσης, όπως αυτή που βιώνουμε, οι πολιτικές έννοιες της ηθικής και της ευθύνης φαίνεται πως κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, καθώς συνεχίζουν να βαδίζουν στο δρόμο του μεταπολιτευτικού λαϊκισμού, δίχως να κλονίζονται από τα σοκ της κρίσης.

Αλήθεια, είναι αντιλαϊκή η μείωση του κατώτατου μισθού; Είναι αντιλαϊκό ένα μέτρο που προκρίνει –αποδεδειγμένα και επιστημονικώς τεκμηριωμένα- την ένταξη του 30% των συμπολιτών μας στην εργασία και εν τέλει στην αξιοπρεπή διαβίωση;

Ως εξόχως αντιλαϊκή, αντιθέτως, παρουσιάζεται η στάση των πολιτικών κομμάτων, τα οποία ακόμα και σε εποχές όπου το 1/3 των συμπολιτών μας χειμάζεται, δεν διστάζουν να θυσιάσουν την κοινωνική δικαιοσύνη στον βωμό των προσωπικών και στενά κομματικών και τυχοδιωκτικών επιδιώξεων. Η αύξηση ή το πάγωμα του κατώτατου μισθού δεν είναι φιλολαϊκό μέτρο. Αντιθέτως, διαιωνίζει το πρόβλημα της υψηλής ανεργίας και της τόνωσης της διαφθοράς και της ανασφάλιστης εργασίας.

Καλώ τους βουλευτές να αψηφήσουν τις αποδεδειγμένα καταστροφικές κομματικές γραμμές και να πετάξουν στα σκουπίδια τις παραταξιακές παρωπίδες. Τους καλώ να ψηφίσουν κατά συνείδηση έχοντας κατά νου, όχι τις μακροπρόθεσμες και αμφιλεγόμενες, αλλά τις σίγουρα αποτελεσματικές και άμεσα θετικές ρυθμίσεις της μείωσης του κατώτατου μισθού. Απέναντι στο νομοθετικό τους θάρρος θα προτάξω την πολιτική μου ευθύνη αναλαμβάνοντας πλήρως τις συνέπειες των πολιτικών μου επιλογών. Η περίοδος της ανευθυνότητας ας λάβει τέλος, επίσημα, με τη ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου.

Καραμαγκάλης Ιωάννης,

«Υπουργός Οικονομικών»