Με την επαναϕορά στη συζήτηση του ϕλέγοντος άρθρου 6 κατόπιν της προηγούμενης αναβολής συζήτησής του, εντάσεις ακολούθησαν μεταξύ των βουλευτών που τάχθηκαν υπέρ και κατά αυτού. Μετά την παρέμβαση του Υπουργού και εκκρεμούντος αιτήματος της τομεάρχη Φιλελευθέρων στη Νομική Υπηρεσία περί διαϕωτισμού για τεχνικό ζήτημα της απόϕασης, αυξήθηκαν ραγδαία οι τόνοι στην αίθουσα της επιτροπής Οικονομικών. Ξέσπασε θυελλώδης αντιπαράθεση μεταξύ των βουλευτών Εθνικού Αντωνίου και Σοσιαλιστών Λιανίδου. Βασικές αντιθέσεις τους ήταν περί της επιλογής ομάδων ανθρώπων ως μαρτύρων για τη κατάρτιση σύμβασης εκ περιτροπής εργασίας. Συγκεκριμένα, ο κ. Αντωνίου κατέκρινε την ασάϕεια του άρθρου 6.4, την οποία από την άλλη ο Υπουργός χαρακτήρισε ως αόριστη νομική έννοια και παρέπεμψε σε περαιτέρω διαϕωτισμό από τους νομικούς. Η γενικότητα της διάταξης αποτέλεσε αϕορμή για την προσωπική αντιπαράθεση των 2 βουλευτών, με τη κ. Λιανίδου να αντιτείνει στο συνάδελϕό της πως οι εργοδότες εκμεταλλεύονται το γεγονός της επίκλησης μιας οικονομικής κρίσης για την αποπομπή εργαζομένων με απόλυση. Τελικώς υπερψηϕίστηκε το άρθρο 6 με τροπολογία των Σοσιαλιστών και ΕΝΑΡ, κατόπιν ενός από τα συγκεκριμένα debate που διέϕερε και καρποϕόρησε στην εύρεση συγκεκριμένων συγκλίσεων πάνω σε ουσιώδη ζητήματα Παράλληλα, κατά την έναρξη των ανεπίσημων συνεδριάσεων για τη κατάθεση των προσθηκών, βουλευτής της ΕΝΑΡ Κοντογιάννης δήλωσε : ‘’ Οι εργασιακές σχέσεις διέπονται από 2 βασικά χαρακτηριστικά, την a priori διαπραγματευτική ανισότητα του εργαζομένου έναντι του εργοδότη και την εξάρτηση του πρώτου από τον δεύτερο. Όταν νομοθετούμε, λοιπόν, με γνώμονα την ίδια αντιμετώπιση των άνισων καταστάσεων, νομοθετούμε δυστυχώς άδικα! Τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου δε μπορούν σε καμιά περίπτωση να αποδεχθούν την επιβολή κοινοβουλευτικού μανδύα νομιμότητας στην καταδίκη των Ελλήνων στην ανισότητα, στην εξαθλίωση και στη μετατροπή της διαβίωσης τους σε επιβίωση’’
Γράφουν: Παπαδημητρίου Δήμος, Σταμούλου Αναστασία