Συνέντευξη με την Εκπρόσωπο Τύπου της Φ.Κ., Χρύσα Καζάκου
– Σε ένα μεγάλο μέρος, κυρίως στην επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος, το μεγαλύτερο πλήθος των μεταρρυθμίσεων μας βρήκε μια συνένωση, που θα δημιουργήσει ένα πιο δομημένο συντακτικό κείμενο.
-Θεωρώ πως είναι αναμενόμενη και πολλές φορές θλιβερή, καθώς καταλήξανε σε ορισμένες άκαμπτες πολιτικές που θυμίζουν το παρελθόν. Δεν ήρθαν με τον στόχο που ήρθαμε κι εμείς εδώ,που είναι η πραγμάτωση των ελεύθερων ιδεών και η διαπραγμάτευση.
– Στόχος μας εξαρχής ήταν η στροφή προς το κεφαλαιοποιημένο σύστημα, προκειμένου να καλυφτεί το χάσμα μεταξύ συνταξιούχων και εργαζομένων. Η ύπαρξη του δημόσιου φορέα και του φορέα δημόσιας ασφάλισης προσαρμόστηκε στα δεδομένα της σύμφωνης γνώμης.
-Ο κομματικός κομπλεξισμός ήταν φανερός, όπως και ο μεσαίωνας ιδεών. Υπήρξε άρνηση για την ιδιωτικοποίηση πανεπιστημίων. Και σε άλλες επιτροπές δεν υπήρξε συναίνεση στο κομμάτι του ενιαίου δόγματος για την επιτροπή εθνικής άμυνας. Οι περρισότετες μεταρυθμίσεις μας ψηφίστηκαν και υπήρξε συνένωση, με εξαίρεση το άρθρο 16, που αποτέλεσε το μελανό σημείο.
– Παρά τις ιδεολογικές υποχωρήσεις του εθνικού κινήματος στο συγκεκριμένο θέμα και τις εξίσου συγκροτημένες προτάσεις τους για την καθιέρωση ενός συγκεκριμένου και δικαίου νομικού πλαισίου για τους αντιρρήσεις συνείδησης η ΕΝ.ΑΡ και η Σ.Δ. προτίμησαν να μην υπάρξει καν ρύθμιση για το θέμα αυτό και το καταψήφισαν εκμεταλλευόμενοι το 50-50 της ψηφοφορίας. Ως φιλελεύθερη κίνηση θεωρούμε -το λιγότερο- λυπητερό που προτίμησαν να μείνουν άπραγοι μόνο και μόνο επειδή δεν κατάφεραν να καθιερώσουν βασικό μισθό στους αντιρρησίες. Ευτυχώς, δεν έκαναν λόγο για δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, γιατί τότε θα προβληματιζόμασταν για το αν βρισκόμαστε στον ίδιο πλανήτη.
– Η κόκκινη γραμμή έγκειται ότι στο υπάρχον καθεστώς δημοσιονομικής- πειθαρχίας η Ελλάδα αδυνατεί να βρει επαρκείς πόρους για τη μετάβαση σε ένα σύστημα μισθοφορικού στρατεύματος. Αναντίρρητα, με πρόσταγμα την προστασία της εθνικής κυριαρχίας και της ελευθερίας των ελλήνων πολιτών, εξακολουθεί να υποστηρίζεται η ανάγκη de facto επαγγελματοποιήσης των υποχρεωτικών στρατευμένων