Συνέντευξη του βουλευτή, Βασίλη Κουτσούμπα για την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων

-Ποια λάθη αναγνωρίζετε πως έχουν γίνει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις εκ μέρους της χώρας μας σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής; Πώς θα μπορέσουμε να τα αποφύγουμε μελλοντικά;

“Οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας διέπονταν ανέκαθεν από συγκρούσεις, εντάσεις, έντονα παιχνίδια επιβολής και προσπάθειας κυριαρχίας στο Αιγαίο, με την προσπάθεια της τελευταίας να υποβαθμίσει την επικράτειά μας και να μας περιορίσει σημαντικά. Δεν θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα παραδείγματα αλλά θα κάνω λόγο για εν γένει λάθος πολιτικές και προσεγγίσεις στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και πως είναι δυνατό να βελτιωθούν. Στον χώρο της εξωτερικής πολιτικής δεν χωράνε ρομαντισμοί. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η γειτονική χώρα δεν μας αφήνει άλλη επιλογή από το να υιοθετήσουμε μια στάση ισχύος απέναντι σε οποιαδήποτε πρόκληση αλλά πάντα έχοντας υπόψη τις γεωπολιτικές αλλαγές αλλά και τα συμφέροντα που εν γένει επηρεάζουν τη διεθνή σκακιέρα . Η εξωτερική πολιτική των τελευταίων χρόνων στερείται αποφασιστικών κινήσεων και δράσεων για την επίλυση κάποιων από τα πιο σημαντικά προβλήματα της σύγχρονης Ελλάδας. Η στάση αδυναμίας αλλά και ουδετερότητας που έχουμε επιλέξει ορισμένες φορές μας καθιστούν όλο και περισσότερο έρμαια στις ενέργειες της Τουρκίας. Απαιτείται η συντονισμένη δράση και σύμπνοια του ελληνικού κοινοβουλίου, έτσι ώστε, σε συνδυασμό με την βοήθεια και στήριξη των συμμάχων μας, να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα που μας αναλογούν τόσο στο Αιγαίου όσο και στην επίλυση ζητημάτων όπως το Κυπριακό. Τέλος, ένα από τους σημαντικότερους και άμεσα επιδιωκόμενους στόχους μας θα πρέπει να είναι η οριστική επιβολή μας στο Αιγαίο με την κήρυξη μια ειδικής ΑΟΖ (αποκλειστικής οικονομικής ζώνης), η οποία στο διεθνές δίκαιο αναφέρεται ως ελλειμματική ζώνη εκμετάλλευσης καθώς και η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης πάνω από τα 6 ναυτικά μίλια, πράγμα δυνατό διότι κατά το διεθνές δίκαιο το δικαίωμα σε αιγιαλίτιδα ζώνη υπερισχύει έναντι του δικαιώματος ΑΟΖ, που σημαίνει πως η κάλυψη της ΑΟΖ της Τουρκίας δεν αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Σκοπός της εξωτερικής μας πολιτικής θα πρέπει να είναι η ικανοποίηση των εθνικών μας συμφερόντων στα πλαίσια της διεθνούς κοινωνίας με όπλα τον πραγματισμό και την συνεργασία.”

-Με ποια πρόσφορα μέσα θα μπορέσει η Ελλάδα να αναδιοργανώσει την πολιτιστική της διπλωματία, λαμβανομένης υπόψη της δημοσιονομικής κρίσης που αποτελεί τροχοπέδη σε όλους τους τομείς ανάπτυξης;

“Είναι μια πραγματικότητα πως η δημοσιονομική κρίση έχει πλήξει πολλούς τομείς ανάπτυξης της χώρας μας, η διπλωματία και δη, η πολιτισμική διπλωματία, έχει υποστεί κρίση στο βωμό της επίλυσης των οικονομικών μας δεσμεύσεων και της φιλοσοφίας “bad for the greater good”.  Αυτού του είδους η φιλοσοφία, σε συνδυασμό με την κομματική απόχρωση της διπλωματίας χρήζει αντικατάστασης και άμεσης βελτίωσης. Αναγκαία είναι η τοποθέτηση σε θέσεις διπλωματικής ισχύς ανθρώπων του πνεύματος που δεν διέπονται από κομματικές αποχρώσεις , κατανοούν πως το βαθύτερο νόημα της διπλωματίας έγκειται όχι μόνο στην προώθηση των συμφερόντων του κράτους τους αλλά στη συνεργασία , στην ενίσχυση των συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως οντότητας και της εξύψωσης του ελληνικού πολιτισμού στα πλαίσια της διεθνούς κουλτούρας. Στόχος μας θα πρέπει να είναι όχι μόνο η συμμετοχή σε συνέδρια προώθησης και διάδοσης της πολιτισμικής μας κληρονομιάς αλλά οι πράξεις , οι ενέργειες και οι δράσεις σε συνεργασία με τα άλλα κράτη για δημιουργία κέντρων πολιτισμού στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο που θα έχουν ως σκοπό την σύμπραξη των πολιτών σε δραστηριότητες, πολιτικές , κοινωνικές, ακόμη και θρησκευτικές άλλων χωρών με σκοπό την καλύτερη ενημέρωση και αποφυγή προκαταλήψεων ανάμεσα σε λαούς. Επιπλέον, καθοριστικό ρολό στην εξάπλωση της πολιτιστικής διπλωματίας μας είναι η παιδεία. Ο εκσυγχρονισμός της με μαθήματα που θα έχουν ως σκοπό τόσο την καλλιέργεια σεβασμού προς το παρελθόν μας, την ιστορία μας, την παράδοση μας αλλά και την επίγνωση πως ο ίδιος μας ο πολιτισμός δεν είναι το τέλος και η αρχή, είναι κομμάτι ενός μεγαλύτερου όλου, μιας συνέχειας και μιας ιστορίας και κουλτούρας που είναι πανανθρώπινη και παγκόσμια. Στόχος των μέτρων αυτών είναι να προετοιμάσουν αυτούς που θα αποτελέσουν το μέλλον της χώρας, την μεγαλύτερη επένδυση της, να γνωρίζουν τι πρέπει να προασπίζονται και τι όχι, τι πρέπει να φοβούνται και τι όχι και πως η πολιτιστική διπλωματία εκτείνεται πέρα από κυβερνήσεις και πολιτικές σκοπιμότητας, πως σε περιόδους κρίσης “ο σοφός χτίζει γέφυρες και όχι τείχη”. “