«Η χροιά του αρχικού νομοσχεδίου που μας κατατέθηκε έδειχνε στόχευση προς αποποινικοποίηση όλων των ναρκωτικών ουσιών. Κάτι τέτοιο για το Εθνικό Κίνημα, η πλήρης δηλαδή αποποινικοποίηση θεωρείται φυσικώς απαράδεκτη και επιδέχεται μία μονάχα παρέκκλιση. ΜΟΝΟ σε νοσοκομειακές μονάδες και ΜΟΝΟ για ιατρικούς λόγους πρέπει να υπάρχει δυνατότητα χορήγησης ορισμένων ουσιών. Η χορήγηση αυτή θα γίνεται κατόπιν λίστας, καθετί θα καταγράφεται και η χορήγηση και χρήση θα γίνεται αυστηρά εντός του νοσοκομείου.
Δεχόμαστε ότι τα ναρκωτικά δημιουργούν προβλήματα και αλλοιώνουν την προσωπικότητα του ατόμου. Βέβαια, θα ήταν άδικο και παράλογο να τα στερήσουμε από ανθρώπους που ανακουφίζονται με τον τρόπο αυτό, όπως για παράδειγμα οι καρκινοπαθείς.
Η έλλειψη ποινικοποίησης μπορεί να λειτουργήσει ως κίνητρο για μετάβαση από τα ελαφρά στα σκληρά ναρκωτικά και θα ήταν απαράδεκτη η πριμοδότηση του κράτους προς τους χρήστες. Εδώ ανακύπτει και το ζήτημα του moral hazard. Με την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών υπάρχει δυνατότητα ασυδοσίας σε μία κοινωνία με βασικό πρόβλημα την έλλειψη μέτρου. Θα μιλούσαμε επομένως για προστασίας ασυδοσίας από το ίδιο το κράτος.
Το νομοσχέδιο αναφέρεται σε μία άλλη κοινωνία. Ως τομεάρχης Οικονομικών κρίνω πως αν εφαρμοστεί το άρθρο όπως προβλέπεται τότε όλα, αλλά ΟΛΑ το τονίζω!, θα δοθούν για τους τοξικομανείς. Όλα τα έσοδα του προϋπολογισμού θα δοθούν για τους τοξικομανείς; Μάλιστα έχω να επισημάνω πως στο νομοσχέδιο καμία πρόβλεψη δεν βρίσκω για πρόληψη και καταστολή του φαινομένου. Λείπει η πρόληψη που είναι το βασικό μέσο για κάθε κράτος. Όλα δείχνουν να δρουν ex post, χωρίς να καταστέλλεται το φαινόμενο.
Δεν θα μιλήσουμε για Ολλανδία, η οποία αναφέρεται συχνά. Στη Βραζιλία και την Ισπανία, που αποποινικοποίησαν τα ναρκωτικά, επήλθε αυτόματα αναίρεση. Υποστηρίζω λοιπόν πως μόνος λόγος αποτροπής είναι η ποινικοποίηση, ο φόβος κολασμού.
Άλλωστε, οι άνθρωποι που κάνουν χρήση πριν εξαρτηθούν, όταν για πρώτη φορά κάνουν χρήση ναρκωτικών παραβιάζουν συνειδητά το νόμο. Πώς λοιπόν το κράτος θα στηρίξει και δεν θα τιμωρήσει όσους αψηφούν την κείμενη νομοθεσία;
Πολλοί αποδίδουν την ανάγκη αποποινικοποίησης των ουσιών στην ανικανότητα αστυνόμευσης και ελέγχου του φαινομένου από τις αρχές. Και θέτω δύο προβληματισμούς. Αρχικά, με έρευνες του ΟΑΣΑ ο ανυπαρξία φραγμών στη χρήση ουσιών οδηγεί σε αύξηση της χρήσης του, οπότε η αποποινικοποίηση θα ήταν αναποτελεσματική. Επιπλέον, ρωτώ… Αν αυξηθούν οι ληστείες στην κοινωνία μας με αποτέλεσμα η αστυνομία να αδυνατεί να ελέγξει την έξαρση αυτή θα προτείνουμε την αποποινικοποίηση των ληστειών; Πρέπει να εφαρμόσουμε το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που σήμερα είναι δυσλειτουργικό. Να το κάνουμε να λειτουργήσει!»
Με αυτή τη φράση κλείνει η κυρία Χρήστου το λόγο της δίνοντας το μήνυμα πως καμία αποποινικοποίηση καμίας ουσίας δεν μπορεί να στηρίξει η ελληνική κοινωνία και πως είναι στο χέρι μας να εφαρμόσουμε το ήδη ισχύον νομοθέτημα για τα ναρκωτικά θεωρώντας πως θα μπορούσε να φέρει ορισμένα αποτελέσματα.
Σταμούλου Αναστασία – Διονυσία