Γ. Ευγενίδης: “Θα Βάλουμε την Ελλάδα και τους Έλληνες Πάλι να Δουλέψουν”

Ολιέττα Μπέλλου,

Δημοσιογράφος, Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων

Όραμα, πλάνο και σκληρή δουλειά: τρία από τα βασικά συστατικά της “νέας” Φιλελεύθερης Κίνησης. Ο Γιώργος Ευγενίδης, διάδοχος του Μιχάλη Νταγγίνη στην ηγεσία του κόμματος, πιστεύει ότι όλα τα προβλήματα, περίπλοκα και μη, έχουν λύσεις, λύσεις που θα φέρει στη Βουλή προσεχώς. Σηκώνει τα μανίκια του και ετοιμάζεται για σκληρή δουλειά, όσο σκληρά θέλει να δει και την Ελλάδα να δουλεύει ξανά, βγάζει τα μανικετόκουμπα και σηκώνει τις μανσέτες του και απαντώντας στις ερωτήσεις μου μας δίνει μια γεύση για το τι θα ακολουθήσει!

Ποίοι είναι οι στόχοι σας για τη Φιλελεύθερη Κίνηση;

Γιώργος Ευγενίδης: Η Φιλελεύθερη Κίνηση διαχρονικά είναι η παράταξη της ευθύνης. Βρισκόμαστε στο μέσον του πολιτικού συστήματος και αυτό, σε κάθε περίπτωση, μας καθιστά ρυθμιστές του πολιτικού αποτελέσματος. Ιδιαίτερα φέτος, η τοποθέτηση της ΕΝ.ΑΡ. στο άκρο του πολιτικού χάρτη καθιστά ακόμα πιο κομβικό τον ρόλο της ΦΙ.ΚΙ. Πολύ συγκεκριμένα, σας λέω πως οι βασικοί στόχοι είναι δύο: αφενός να επιτύχουμε τις μεγαλύτερες δυνατές συναινέσεις και αφετέρου να συμβάλλουμε σε εποικοδομητικά νομοσχέδια, τα οποία θα αποτελούν λύσεις στα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, όχι διαιώνιση του προβλήματος. Προσέξτε κάτι όμως: αν οι επιχειρούμενες συναινέσεις απαιτούν παραβίαση συγκεκριμένων κόκκινων γραμμών της παράταξής μας, αυτό δεν θα γίνει. Και αυτό δεν είναι μικροκομματική ανάγνωση, αλλά πίστη πως οι θέσεις μας και οι προτάσεις μας είναι εμπροσθοβαρείς και εποικοδομητικές.

Στο debate των πολιτικών αρχηγών σας ακούσαμε να μιλάτε για αστικό κράτος και αστικά δικαιώματα. Πως αντιλαμβάνεστε το αστικό κράτος στην Ελλάδα του 2016 και πως σκοπεύετε να το εφαρμόσετε;

Γιώργος Ευγενίδης: Χρειαζόμαστε λιγότερη κρατική παρέμβαση σε δραστηριότητες, τις οποίες μονοπωλούσε το κράτος κατά τα προηγούμενα έτη και κρατική ρύθμιση για συγκεκριμένα αστικά ζητήματα, τα οποία ήταν παραμελημένα. Σας φέρνω ορισμένα παραδείγματα: χρειαζόμαστε τόνωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην οικονομία και αυτό γίνεται μόνο, αν το κράτος δημιουργήσει ένα ευνοϊκό πλαίσιο για το επιχειρείν. Χρειαζόμαστε προώθηση της ισότητας στην πράξη. Η ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης ήταν ένα κρίσιμο βήμα για την ελληνική πολιτεία, γιατί τα ομόφυλα ζευγάρια δεν είναι λιγότερο πολίτες από εμένα ή εσάς που έχουμε διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Η ανεξιθρησκία στην πράξη, όπου για το κράτος δεν θα έχει σημασία, αν κανείς είναι Χριστιανός, Μουσουλμάνος ή άθεος είναι ένα κρίσιμο βήμα. Η δημιουργία ενός βιώσιμου συστήματος εκπαίδευσης που θα είναι αντιπροσωπευτικό και δεν θα δημιουργεί παπαγάλους, αλλά θα αξιοποιεί πιο συνολικά την παρουσία των μαθητών στο σχολείο ως κριτήριο για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι κρίσιμη. Επίσης, η προαγωγή σημαντικών μεταρρυθμίσεων στη σχέση εκκλησίας-κράτους με μια συνθετική λύση που θα σέβεται αφενός το θρησκευτικό αίσθημα και θα αναγνωρίζει τον κρίσιμο ρόλο της εκκλησίας σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, αλλά παράλληλα θα αναγνωρίζει έμπρακτα πως το ελληνικό κράτος δεν είναι θεοκρατικό, είναι της απολύτου προτεραιότητας για εμάς.

Μέχρι ποιο σημείο σκοπεύετε να υποχωρήσετε στο βωμό της συναίνεσης ; Κοινώς ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές σας;

Γιώργος Ευγενίδης: Απάντησα και σε προηγούμενη ερώτησή σας πως οι κόκκινες γραμμές μας δεν θα

γίνουν… ροζ εν μια νυκτί στο βωμό συνεργασιών. Αν χρειάζεται να αλλοιώσουμε το χαρακτήρα του κόμματος για να περάσει ένα νομοσχέδιο, δεν θα το κάνουμε. Δεν απεμπολούμε ούτε την επιμονή στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ούτε την παροχή κινήτρων για το επιχειρείν, ούτε στη δημιουργία ίδιων πόρων για τις δομές της υγειονομικής περίθαλψης, ούτε σε εύκολες λύσεις στις σχέσεις εκκλησίας-κράτους που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έναν αντίπαλο πόλο για το ελληνικό κράτος με μεγάλη ισχύ, κοινωνική και οικονομική, ούτε στις προβλέψεις μας για ορισμένες πτυχές της ελληνικής εκπαίδευσης, οι οποίες έχουν αποδειχθεί δυσλειτουργικές. Αλλά το πιο σημαντικό κ. Μπέλλου: δεν θα ενδώσουμε σε ιδεοληπτικές εμμονές, είτε υπουργών είτε άλλων κομμάτων, προς χάριν ενός νομοσχεδίου. Πορευόμαστε με γνώμονα την ιδεολογία και τις αξίες μας επί μακρόν και αυτό δεν είναι διαπραγματεύσιμο.

Ποιο είναι το στρατηγικό σας πλάνο για την οικονομία της Ελλάδας; Προβλέπετε σε μια Silicon Valley της Μεσογείου;

Γιώργος Ευγενίδης: Πώς θα γίνει Silicon Valley η Ελλάδα, όταν οι επιχειρήσεις τιμωρούνται; Η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι έννοια ποινικοποιημένη στην χώρα μας, κ. Μπέλλου. Ο στόχος μας είναι διττός: αφενός η προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων από το εξωτερικό και αφετέρου η τόνωση των εσωτερικών επενδύσεων. Ξέρετε, από τη στιγμή που αποφασίζεις να φέρεις ξένες επενδύσεις, μέχρι αυτές να έρθουν και να αποδώσουν, μεσολαβεί ένα μεγάλο διάστημα. Εμείς επενδύουμε λοιπόν σε ένα σταθερό και ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, με ιδιαίτερη έμφαση και στις νεοφυείς επιχειρήσεις. Με ευνοϊκές διατάξεις για τη φορολογία εισοδήματος για ένα εύλογο διάστημα θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα σε όποιον έχει μια καλή ιδέα, να τη δοκιμάσει σε συνθήκες αγοράς. Μπορεί η ιδέα να μην αποδειχθεί βιώσιμη, αλλά θα έχει προσπαθήσει. Και, να είστε σίγουρη, αν ξεκινήσει η επανεπένδυση στη χώρα μας, σύντομα, λόγω και της γεωγραφικής μας θέσης, θα ακολουθήσουν και αρκετοί άλλοι ενδιαφερόμενοι. Αρκεί να επενδύσουμε και εμείς με τη σειρά μας σε τρία πράγματα: σε ευνοϊκό και σταθερό φορολογικό περιβάλλον, στη μείωση της γραφειοκρατίας στην πράξη, τόσο για την ίδρυση όσο και για τη διατήρηση των επιχειρήσεων και στην πολιτική σταθερότητα, η οποία είναι παράγων-κλειδί.

Αναφερόμενος στις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας είπατε ότι δεν θέλετε ένα δεύτερο Βατικανό αλλά ούτε και έναν αντίπαλο. Τι θα θέλατε; Θα αφήνατε το πολιτικό κόστος της όποιας απόφασης ναι λειτουργήσει σαν τροχοπέδη;

Γιώργος Ευγενίδης: Δεν θέλουμε έναν αντίρροπο πόλο με το κράτος. Θέλουμε κράτος και εκκλησία να συνεργαστούν αρμονικά, διότι αμφότερα έχουν περισσότερα να κερδίσουν απ’ ότι να χάσουν από μια τέτοια συνεργασία. Δεν είναι λοιπόν ζήτημα πολιτικού κόστους. Είναι ζήτημα ρεαλισμού, Ας το βάλουμε σε μια σκάλα. Αν υποθέσουμε πως αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν ως προς το ζήτημα του διαχωρισμού και μας ζητείται αμέσως να πάμε στο σημείο 10, τότε, με συγχωρείτε, αλλά πρόκειται για καθαρή αφέλεια. Και αν είμαι και λίγο πιο καχύποπτος, πρόκειται για ιδεοληψία. Θα πρέπει να επεξεργαστούμε μια φόρμουλα για μεγαλύτερη οικονομική και διοικητική ανεξαρτησία σε ορισμένα ζητήματα, αλλά, αν ζητείται από τη ΦΙ.ΚΙ., ας πούμε, να συναινέσει σε δήμευση γαιών της εκκλησίας για την τόνωση της αγροτικής παραγωγής, ως εισηγείται ο Υπουργός κ. Πετράς, τότε αυτό δεν θα το κάνουμε.Δεν θα το κάνουμε, όχι επειδή έχουμε θέμα με τον κ. Πετρά ή το κόμμα από το οποίο προέρχεται, αλλά γιατί το μέτρο που προτείνει είναι εκδικητικό και ανεφάρμοστο στην πράξη, πολλώ δε μάλλον απολύτως παράνομο, από τη στιγμή που η εκκλησία φορολογείται για την ακίνητη περιουσία της.

Αντιλαμβάνεστε την Ελλάδα ως ένα ευρωπαϊκό κοσμικό κράτος;

Γιώργος Ευγενίδης: Η Ελλάδα είναι ένα ελληνικό αστικό κράτος, με πλήρεις και ρητές προβλέψεις στο Σύνταγμά της αναφορικά με την ποιότητα του πολιτεύματός της. Έχουμε απόσταση από το να χαρακτηριστούμε ευρωπαϊκό κράτος, σε πολλές ενότητες. Εμείς παλεύουμε να το αλλάξουμε αυτό. Επίσης, η έννοια της «κοσμικότητας» είναι κάτι καίριο και ορθά το θίγετε, αλλά, όπως σας είπα και παραπάνω, χρειάζεται ένας συνδυασμός στην περίπτωση της χώρας: ο συγκερασμός της κρατούσας θρησκείας και του θρησκευτικού αισθήματος μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού με την προώθηση μεγαλύτερης ανεξαρτησίας σε ορισμένα επίπεδα. Αυτό είναι απολύτως φιλελεύθερο.

Είπατε ότι ασκείται πολιτική για όσους τολμούν και αγωνίζονται και ότι δημιουργείτε προοπτική για την Ελλάδα και τους Έλληνες, ποιο είναι λοιπόν το μήνυμά σας για τους Έλληνες που αγωνίζονται εντός και εκτός συνόρων;

Γιώργος Ευγενίδης: Αντιλαμβάνομαι πως οι μέρες που διάγουμε είναι δύσκολες για όλους. Θέλω να ξεκινήσω από τους Έλληνες της διασποράς, γιατί πολλοί έφυγαν τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Είναι ένα θαρραλέο βήμα, όταν αισθάνεσαι πως μια κατάσταση σε πνίγει. Εγώ δεν θα είμαι τιμητής της απόφασης αυτών των ανθρώπων, την σέβομαι και αναγνωρίζω γιατί το έκαναν. Δυστυχώς, η χώρα δεν παράγει προοπτική. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να σκεφτούν εναλλακτική για τη μιζέρια που μας κυκλώνει επικίνδυνα, αυτό είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό των μεγάλων και πολύπλευρων κρίσεων. Θέλω όμως οι άνθρωποι που έφυγαν, να επιστρέψουν. Είναι παραγωγικοί, δυναμικοί και η εμπειρία που θα αποκτήσουν ή απέκτησαν θα πρέπει να είναι κινητήριος δύναμη για τη χώρα. Ξέρω όμως πως αυτό είναι μια ευχή. Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να διορθώσουμε τις ανισότητες που δημιουργήθηκαν ακόμα περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Αυτό δεν είναι μια εύκολη λύση. Αυτό είναι το μήνυμα μου για τους Έλληνες που μένουν και επιμένουν. Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά, γιατί τα πράγματα δεν είναι καλά. Στο χέρι μας είναι να τα κάνουμε καλύτερα. Οι πολίτες πρέπει να δουλέψουν για να ζήσουν και το κράτος πρέπει να επιτρέψει στους πολίτες να δουλέψουν, όχι να τους ζει. Αυτή είναι και η φιλοσοφία της Φιλελεύθερης Κίνησης: να βάλουμε την Ελλάδα και τους Έλληνες πάλι να δουλέψουν. Ρόλος μας, ως μέρος του πολιτικού συστήματος, είναι να δημιουργήσουμε εκείνες τις συνθήκες που θα τους επιτρέπουν να παράγουν, να βγάζουν χρήματα, να ζουν τις οικογένειές τους και να κινούν τον κύκλο της οικονομίας. Γι’ αυτό έχουμε σχέδιο, ξέρουμε ακριβώς πώς πρέπει να το κάνουμε. Ξέρουμε όμως και τι ακριβώς δεν πρέπει να κάνουμε: να επιμείνουμε σε εμμονές και ιδεοληψίες, οι οποίες, όχι απλά δεν αποδίδουν, αλλά βυθίζουν με ταχύ ρυθμό και όσους έμειναν όρθιοι στο πέρασμα της κρίσης. Λυπάμαι, αν ορισμένες πτέρυγες της Βουλής θα εκφράσουν αυτή την ιδεοληψία στον μέγιστο βαθμό της.