Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ
Η δίνη της κρίσης στην οποία μοιάζουμε παγιδευμένοι δεν οφείλεται μόνο σε λανθασμένους οικονομικούς και πολιτικούς χειρισμούς, αλλά σαφέστατα πηγάζει από την παιδεία που λαμβάνουμε ως λαός. Είναι ουτοπικό -και ίσως παράλογο- να αναμένουμε τον «από μηχανής Θεό» ως πανάκεια. Οφείλουμε να απεμπλακούμε από τη μεμψιμοιρία που μας διακατέχει τελευταία ως έθνος και να λάβουμε ορισμένες σημαντικές αποφάσεις.
Στο σημείο αυτό και με αφορμή την ιδιότητά μου ως βουλευτή της Σοσιαλιστικής Δύναμης στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, θα ήθελα να διατυπώσω ορισμένες θέσεις σχετικά με το θέμα που μας έχει ανατεθεί προς συζήτηση.
Φλέγον είναι το ζήτημα του συστήματος εισαγωγής των υποψηφίων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Ελλάδα περισσότερο σήμερα παρά ποτέ έχει ανάγκη από μια καινοτόμα αναδιάρθρωση στον τομέα της παιδείας. Ας αναφέρω ένα πιθανό σενάριο που με την κατάλληλη συνεργασία θα καθίστατο εφικτό. Στόχος όλων θέλω να πιστεύω είναι η παροχή ουσιαστικής και σφαιρικής και όχι επιφανειακής γνώσης. Οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν ότι οι κατευθύνσεις (Θεωρητική-Θετική-Τεχνολογική) στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου δυστυχώς σήμερα λειτουργούν καθαρά ως «νάρθηκας» στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση και δεδομένης της ανεπάρκειας ωρών στο σχολείο ενισχύουν όσο ποτέ την παραπαιδεία. Οι γνώσεις στείρες, σχεδόν θα λέγαμε τεχνοκρατικές, με τα λεγόμενα «Γενικής Παιδείας» μαθήματα κυριολεκτικά να «μένουν στο ράφι». Γιατί όχι ένα Λύκειο με τρεις τάξεις στις οποίες θα υπάρχουν μόνο γενικής παιδείας μαθήματα και έπειτα από αυτόν τον κύκλο ένας επιπρόσθετος προπαρασκευαστικός χρόνος για την προετοιμασία όλων όσων επιθυμούν να εισαχθούν στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση; Δίκαιο είναι η καθεμία σχολή να θέτει τους δικούς της συντελεστές και να επαφίεται σε αυτήν η επιλογή των μαθημάτων βαρύτητας, ώστε ανάλογη να είναι και η έμφαση στην προετοιμασία των υποψηφίων. Με αυτόν τον τρόπο θα επιτευχθεί η πολυφημισμένη «σφαιρική μάθηση» και όσοι μαθητές επιθυμούν να εισαχθούν σε ανώτερες και ανώτατες σχολές, στον ένα επιπρόσθετο χρόνο, θα εφοδιάζονται επαρκώς με τις γενικές γνώσεις που απαιτούνται για αυτές.
Αναφορικά με την ενίσχυση των τεχνικών και επαγγελματικών λυκείων, κρίνεται αναπόδραστη η ανάγκη αναβάθμισής τους, μέσω ενίσχυσης της υλικοτεχνικής υποδομής και της ένταξης ωρών πρακτικής στο ωρολόγιο πρόγραμμα, προκειμένου να προσφερθούν κίνητρα στους υποψηφίους να εμβαθύνουν στο επάγγελμα που τους ενδιαφέρει. Πολύτιμη θα ήταν η συνδρομή επαγγελματιών των αντίστοιχων επαγγελματικών πεδίων, αλλά και νεοεισαχθέντων στον κλάδο, ώστε να παρέχεται πολυπρισματική κατάρτιση με σύγχρονους όρους αγοράς εργασίας.
Επιτακτικό είναι οι εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις να στελεχώνονται με ειδικό επιστημονικό προσωπικό, όπως ψυχολόγους, κοινωνικούς συμβούλους κλπ, καθώς και να τηρούνται αυστηρότεροι όροι πρόσληψης και αξιολόγησης του εκπαιδευτικού προσωπικού. Με σεμινάρια που θα διοργανώνονται υπό την εποπτεία των παραπάνω με τη συνεργασία πάντα των μαθητών, οι διδάσκοντες θα έχουν τη δυνατότητα να τους εμφυσήσουν την ιδέα της πολυπολιτισμικοτητας και της ανεκτικότητας απέναντι στο διαφορετικό.
Στις ώρες ΣΕΠ (Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού), οι οποίες σήμερα είναι περιορισμένες και αναμφισβήτητα πρέπει να αυξηθούν, οι διδάσκοντες οφείλουν να προσδώσουν ιδιαίτερη βαρύτητα, διοργανώνοντας εκδηλώσεις με ομιλίες στις οποίες θα παρίστανται ειδικοί επιστήμονες από κάθε κλάδο και λοιποί επαγγελματίες του χώρου, ώστε οι μαθητές να πληροφορούνται για τις ανάγκες του επαγγέλματος που τους ενδιαφέρει.
Τέλος, έμφαση πρέπει να δοθεί στη διδασκαλία της παγκόσμιας ιστορίας- που μοιάζει παραμελημένη σήμερα- απαγκιστρωμένης από κατάλοιπα προγονοπληξίας, κατά το πρότυπο των δυτικών χωρών. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί κάλλιστα με ανάθεση ομαδικών εργασιών που ως στόχο θα έχουν την τόνωση ενός παγκόσμιου ιδεώδους, μέσω της έρευνας γεγονότων σταθμών στην εξέλιξη του πολιτισμού ανά την υφήλιο. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε τη γνωστή ρήση : «Όλβιος όστις ιστορίης έσχε μάθησιν».
Αλεξία-Νεφέλη Δούμα
Φοιτήτρια Νομικής ΑΠΘ
Βουλευτής Σοσιαλιστικής Δύναμης
Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
Πολύ καλογραμμένο και κατατοπιστικό το άρθρο σου!Μέσα σε λίγες παραγράφους περιγράφεις άρτια το χρόνιο πρόβλημα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
καλογραμμενο με αρτια δομη.θα υπογραμμιζα την αναφορα σου στην μεμψιμοιρια και την παραπαιδεια ως τρωτα σημεια της χωρας μας τα τελευταια ετη.