Συνέντευξη κ.Κωνσταντή, Εκπροσώπου Τύπου και Βουλευτή της Σοσιαλιστικής Δύναμης

Συνέντευξη: Ία Κόκκου

Χρήστος Κωνσταντής – Εκπρόσωπος  Τύπου και Επικοινωνίας, Βουλευτής Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, Σοσιαλιστική Δύναμη

Συναντήσαμε την ήρεμη δύναμη της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, τον κ. Χρήστο Κωνσταντή – Υπεύθυνο Τύπου και Επικοινωνίας της Σοσιαλιστικής Δύναμης. Ο κ. Χρήστος Κωνσταντής είναι 25 χρονών  και ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές σπουδές του στα οικονομικά (London School of Business & Finance).  Συμμετέχει και στηρίζει τον θεσμό, πλέον, του ΜΒΕ από την πρώτη κιόλας διοργάνωση. Πιστεύει πως η παρουσία του στο συνέδριο επί 3 συναπτά έτη τον βοήθησε ώστε να εξοικειωθεί με τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, οι οποίες εν τέλει καθορίζουν την τύχη ολόκληρης της κοινωνίας. Θεωρεί πως το ΜΒΕ υπήρξε γι’άυτόν διδακτική εμπειρία, διότι έτσι κατάφερε να μάθει την αξία της διαφορετικής άποψης και πως αυτή μπορεί να συμβάλλει θετικά στο δημόσιο διάλογο, ενώ πιστεύει πως το ό,τι μαθαίνει κάποιος από μια τέτοια συμμετοχή όχι μόνο είναι ανεκτίμητης αξίας, αλλά αποτελεί και σημαντικό εφόδιο για τη ζωή.

– Κύριε Κωνσταντή θα μπορούσατε να μας περιγράψετε με τρεις λέξεις τι σημαίνει «σοσιαλισμός»;

Κοινωνική δικαιοσύνη και ευημερία, ανθρώπινα δικαιώματα, ανάπτυξη και ίσες ευκαιρίες.

-Πρόσφατα κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τις οικογενειακές σχέσεις, τα δικαιώμαρα και τις υποχρεώσεις των ομόφυλων ζευγαριών της επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων «απαντώντας» ουσιαστικά με μία ερώτηση στη Φιλελεύθερη Κίνηση είπατε χαρακτηριστικά: «Γιατί εμείς δεν μπορούμε να αλλάξουμε την κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας;». Πιστεύετε πως αυτό είναι εφικτό; Και εάν ναι με ποιούς τρόπους μπορεί να επιτευχθεί;  

Η κουλτούρα κάθε κοινωνίας διαμορφώνεται ανάλογα με τα ιστορικά της βιώματα. Αυτή η αλλαγή και η εξέλιξη της είναι  βέβαια εφικτή. Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει οι εκάστοτε πολιτικοί να έχουν πρωτίστως έντονο αισθητήριο προκειμένου να αντιληφθούν τις ανάγκες της κοινωνίας και τη βούληση να προχωρήσουν σε τομός και ρηξικέλευθες πολιτικές ακόμα και εάν αυτές βρίσκουν σθαναρές αντιδράσεις από μερίδα ανθρώπων. Ο μετασχηματισμός μίας κρατούσας κουλτούρας ή αντίληψης δεν είναι ευκταίο μέσα από τις άνευ ουσίας αντιπαραθέσεις, αλλά είναι ένα έργο δύσκολο στην πράξη που απαιτεί και διάλογο μεταξύ πολιτικών και κοινωνίας αλλά πάνω από όλα χρειάζεται τη θέληση. Καταλυτικό ρόλο στην αλλαγή μιας κουλτούρας παίζει η παιδεία, μέσα από την οποία οι άνθρωποι διαπαιδαγωγούνται προκειμένου να αποκτήσουν κρίση και αντίληψη.

-Αν δεν ανήκατε στο κόμμα της Σοσιαλιστικής Δύναμης ποιό από τα υπόλοιπα κόμματα θα επιλέγατε;

Η επιλογή της Σοσιαλιστικής Δύναμης, ήταν μία συνειδητή επιλογή για τους εξής λόγους: Ο ιδεολογικός χώρος τον οποίο πρεσβεύει είναι πολυσυλλεκτικόςκαι πολυτασσικός και έχεις κέντρο της τον άνθρωπο και τις σύγχρονες ανάγκες του. Φυσικά, σε πρότερο χρόνο μετείχα άλλης κοινοβουλευτικής ομάδας από την οποία όμως αισθάνθηκα ότι απουσιάζε η κοινωνική προσέγγιση κάποιων πραγμάτων. Για παράδειγμα, η Φιλελεύθερη Κίνηση ενώ στα κοινωνικά βρίσκεται κοντά με τη Σοσιαλιστική Δύναμη, στα οικονομικά λόγω τακτικής συνήθως έχει στυγνή ερμηνεία των αναγκών της αγοράς, χωρίς να υπολογίζει την επίπτωση της όποιας πρωτοβουλίας στην κοινωνία και τους εργαζόμενους. Ως εκ τούτου δε θα μπορούσα να φανταστώ τη συμμετοχή μου σε άλλη κοινοβουλευτική ομάδα πέραν της Σοσιαλιστικής Δύναμης.  

-Ταχτήκατε ανοιχτά υπέρ του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Δε σας φοβίζει η περίπτωση να χαρακτηριστείτε από μερίδα ίσως των ανθρώπων ως υπερ-απελευθερωμένος άνθρωπος που δε σέβεται τις παραδόσεις και την Ορθόδοξη Εκκλησία;

Αναφορικά με το ζήτημα το οποίο μου θέτετε θα ήθελα να επισημάνω τα εξής: Στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με ένα νομοτεχνικής φύσεως πρόβλημα, αλλά με την εν γένει αντιμετώπιση ενός κοινωνικού ζητήματος, για το οποίο οι περισσότερες Δυτικές χώρες έχουν προχωρήσει σε ανάλογες ρυθμίσεις. Ο σεβασμός στην παράδοση και στο κυρίαρχο θρησκευτικό δόγμα δε σχετίζεται καθ’οποιονδήποτε τρόπο με τη στήριξη προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως αυτό της αστικής ένωσης των ομόφυλων ζευγαριών. Επιπλέον, δεν αντιλήφθηκα καθ’όλη τη διάρκεια των εργασιών της επιτροπής πως η παράδοση συνδέεται με τη θέσπιση νομικού πλασιίου για την εξίσωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΛΟΑΔ κοινότητας. Εξάλλου, τα συντηρητικά αντανακλαστικά εάν υφίστανται σε μία κοινωνία, επ ουδενί δε συνιστούν παράδοση, αλλά στρέβλωση και κατά το δοκούν ερμηνεία της τελευταίας, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως αντεπιχειρήματα. Για εμένα η τεχνική σύγχηση μεταξύ παράδοσης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων δηλώνει απλώς την ένδεια επιχειρημάτων κάποιων οι οποίοι προφανώς δεν αντιλαμβάνονται πως η εξέλιξη μιας αντίληψης είναι ζωτικής σημασίας για την συνέχιση ύπαρξη μιας ενεργής κοινωνίας που δεν αντιμάχεται το διαφορετικό, αλλά το αποδέχεται και βοηθά προς τη σταδιακή του ένταξη. Προφανώς και η όποια αντίληψη δημιουργηθεί από τη στάση μου στο συγκεκριμένο ζήτημα δε μπορεί να επηρεάσει τη γνώμη μου ή και να την αλλάξει, παρά μόνο να μου δημιουργήσει την έντονη θέληση να πείσω τους συνομιλητές μου για την ανάγκη αυτή βασιζόμενος πάντα λογικά επιχειρήματα.

– Τί πιστεύτε πως μπορεί να πετύχει η Σοσιαλιστική Δύναμη, το οποίο δεν μπορούν να πετύχουν τα υπόλοιπα κόμματα;

Η Σοσιαλιστική Δύναμη με την μέχρι τώρα παρουσία της στις επιτροπές, προσπάθησε να πείσει για την ανάγκη αλλαγής πλεύσης του πολιτικού συστήματος, ώστε να νομοθετήσει με βάσει τις σύγχρονες ανάγκες των ανθρώπων. Πιστεύω πως η συμμετοχή της Σοσιαλιστικής Δύναμης μπορεί να βοηθήσει ώστε όλοι να αντιληφθούν ότι η ΑΛΛΑΓΗ σε πληθρώρα ζητημάτων, είτε εκπαιδευτικής, είτε κοινωνικής, ακόμα και οικονομικής φύσεως, δεν είναι αρνητική. Εκείνο που πετύχαμε με την παρουσία μας στο δημόσιο διάλογο είναι να τονίσουμε ότι πέρα από προθέσεις , ιδεολογίες και αριθμού υπάρχει και ο άνθρωπος. Δε μπορεί να λαμβάνονται νομοθετικές πρωτοβουλίες που εδράζονται αποκλειστικά και μόνο σε τεχνικές αναλύσεις, αλλά θα πρέπει να ληφθεί υπ’όψιν ότι υπάρχει και άλλη πιο ανθρώπινη και κοινωνική προσέγγιση των θεμάτων. Εν κατακλείδι, είτε επικράτησαν οι απόψεις της Σοσιαλιστικής Δύναμης είτε όχι, καταφέραμε μέσα από τον δημόσιο διάλογο να επαναφέρουμε την ανθρωποκεντρική αντίληψη των πραγμάτων.