Και ψάχνεις να βρεις το δίκιο σου

Βιώνεις ίσως την μεγαλύτερη κοινωνικοοικονομική  κρίση όλων των εποχών. Γίνεσαι μάρτυρας κοινωνικών αδικιών, λαϊκιστικών κομματικών ‘παιχνιδιών’ και ενός σύγχρονου οικονομικού πολέμου. Ανήκεις σε μια κοινωνία διχασμένη από ψευτοδιλήμματα και ‘φτιαχτές’ πραγματικότητες, σε μια κοινωνία πλήρως διχοτομημένη. Καθημερινά, οι αντιφάσεις όπου υπόκεισαι σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκό κράτος ή τριτοκοσμική χώρα. Και ψάχνεις να βρεις το δίκιο σου…

Άνθρωποι εργατικοί, έντιμοι , νομοταγείς που μόχθησαν στην ζωή τους για να φτάσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης ,επωμίζονται κάθε μέρα δυσανάλογα μεγάλο ‘βάρος’ από αυτό που τους αντιστοιχεί με αποτέλεσμα το εισόδημα τους να συρρικνώνεται συνεχώς. Από την άλλη πλευρά, άνθρωποι φοροφυγάδες, ‘βολεμένοι’, κομματικά ευνοούμενοι, κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές, που στην ουσία ζούσαν εις βάρος των άλλων, διαμαρτύρονται  για τον περιορισμό των προνομίων τους και σηκώνουν το λάβαρο της ‘επανάστασης’. Και ψάχνεις να βρεις το δίκιο σου..

Το κοινωνικό κράτος παύει να υφίσταται μέρα με την μέρα. Η παιδεία μας βαλτώνει . Η πολιτιστική και περιβαλλοντική μας κληρονομιά καπηλεύεται και καταστρέφεται με ανυπολόγιστες συνέπειες. Η οικονομία μας ,χρεωκοπημένη στην ουσία από το κούρεμα του χρέους την περασμένη άνοιξη, υπόκειται σε ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση κάνοντας το πάτο του βαρελιού ακόμη πιο βαθύ. Η ανεργία καλπάζει αναγκάζοντας νέους-ες επιστήμονες και όχι μόνο να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους. Και απέναντι σε όλα αυτά τα δεινά, η ελληνική Αριστερά ανομολόγητα βασίζεται στο ότι το αντιδραστικό, ευρωπαϊκό κατεστημένο δε θα επιμείνει στην πολιτική διάλυσης της ευρωζώνης και επιδείνωσης της ελληνικής εκδοχής της κρίσης σε όλα τα επίπεδα. Εξ ου και προσαρμόζει το κύριο μέρος της πολιτικής της σε αυτό το σενάριο λαϊκίζοντας και τάζοντας λαγούς με πετραχήλια χωρίς σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης. Μια Αριστερά που ζητεί ανάπτυξη αλλά δαιμονοποιεί κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία .Και ψάχνεις να βρεις το δίκιο σου..

Ακούς ή διατυπώνεις δριμύ κατηγορώ για τις τράπεζες και τους τραπεζίτες αλλά ξεχνάς ότι κάθε συμφωνία είναι διμερής. Λες δεν σε ενημέρωσαν αλλά αν κάποιος σε ρώταγε πριν το 2009 τι είναι ομόλογο θα τον περιγελούσες. Λες ότι σε εξαπάτησαν αλλά επέλεξες να σε κυβερνήσει η νεοφιλελεύθερη Δεξιά με τηντρόικα.  Χαίρεσαι ίσως όταν μαθαίνεις ότι ένας Ελληνάρας   χτύπησε, έσφαξε έναν αλλοδαπό ,αλλοεθνή αλλά μήπως θυμάσαι ότι τις εποχές της ελληνικής οικονομικής ‘φούσκας’ κράτησε ζωντανή την ύπαιθρο σου, έχτισε τα σπίτια σου, δούλεψε τζάμπα για τους δικούς σου Ελληνικούς Ολυμπιακούς Αγώνες? Ξεχνάς μάλλον την προσφυγική σου καταγωγή ή τα βιώματα σου ως μετανάστης την δεκαετία του ’50 και του ’60. Και ψάχνεις να βρεις το δίκιο σου..

Ελπίζω να μην σε προσβάλω, εσένα που αυτή την στιγμή διαβάζεις αυτό το κείμενο. Δεν έχω αυτή την πρόθεση. Απλά θέλω να σου θυμίσω κάτι. Κάποια στιγμή εγώ, εσύ, όλοι μας πρέπει να πάμε μπροστά, να προοδεύσουμε και αυτό δεν γίνεται κοιτώντας συνεχώς πίσω και βάλλοντας εναντίον του διπλανού σου. Έχουμε ακόμη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ όσο και αν κάποιοι θέλουν να στην στερήσουν. Θυμήσου λοιπόν τι είπε ο Βάρναλης, ερμήνευσε το με βάση τα δεδομένα της εποχής  και τράβα μπροστά…

‘Αν το δίκιο θες ,καλέ μου, με το δίκιο του πολέμου θα το βρεις. Όπου ποθείς λευτεριά , παίρνει σπαθί.’  Κ. Βάρναλης

Γιώργος Τσούμας

Φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας,Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παν.Θεσσαλίας

Μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας “Σοσιαλιστική Δύναμη”